Picrasma
 Picrasma quassioides | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Picrasma | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Picrasma Blume Bijdr. Fl. Ned. Ind.: 247 (1825)[3] | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
P. javanica Blume[4]. | |||
| Synonimy | |||
| |||
Picrasma – rodzaj roślin z rodziny biegunecznikowatych (Simarubaceae). Obejmuje 11 gatunków[3]. Występują one w lasach[5] strefy międzyzwrotnikowej na kontynentach amerykańskich od Meksyku i Kuby (na tej wyspie rosną trzy gatunki[6]) po północną Argentynę oraz w południowo-wschodniej Azji (od Himalajów po Japonię i Nową Gwineę)[3].
Picrasma quassioides uprawiana jest jako drzewo ozdobne[5]. Z Picrasma excelsa sporządza się tradycyjny insektycyd (quassia chips)[5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Krzewy i drzewa osiągające do 12 m[5]. Młode pędy nagie, z gąbczastym rdzeniem[7].
- Liście
- Sezonowe, skrętoległe, złożone nieparzystopierzasto z 9–15 listków[5]. Liski osadzone są na osi naprzeciwlegle, są całobrzegie lub piłkowane. Przy rozszerzonych nasadach ogonków znajdują się odpadające lub trwałe przylistki, co jest wyjątkowe w rodzinie[6][7].
- Kwiaty
- Drobne, jedno- i obupłciowe, zebrane w luźne, silnie rozgałęzione kwiatostany wiechowate wyrastające w kątach liści. Przysadki są drobne i zwykle odpadające. Szypułka w dolnej części jest członowana. Kielich jest trwały, składający się z czterech lub pięciu działek, w dole zrośniętych. Korona także z czterema lub pięcioma płatkami, o końcach zaostrzonych i zagiętych do wnętrza kwiatu. Płatki w kwiatach żeńskich są trwałe. Pręciki są 4 lub jest ich 5, wyrastają z rozrośniętego dysku miodnikowego, całobrzegiego lub podzielonego na 4–5 łatek. Zalążnia z 2–5 wolnych owocolistków. W każdej komorze zalążni rozwija się pojedynczy zalążek[7].
- Owoce
- Z każdego kwiatu powstają 1–3 mięsiste lub skórzaste pestkowce z pojedynczym nasionem[5][7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
- Wykaz gatunków[3]
- Picrasma chinensis P.Y.Chen
- Picrasma crenata (Vell.) Engl.
- Picrasma cubensis Radlk. & Urb.
- Picrasma excelsa (Sw.) Planch.
- Picrasma javanica Blume
- Picrasma longistaminea W.Palacios
- Picrasma mexicana Brandegee
- Picrasma pauciflora A.Noa & P.A.González
- Picrasma quassioides (D.Don) Benn.
- Picrasma selleana Urb.
- Picrasma tetramera (Urb.) W.W.Thomas, J.D.Mitch. & A.Noa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-02-06] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-02-06] (ang.).
- ↑ a b c d e Picrasma Blume. [w:] Plants of the World Online [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-02-06].
- ↑ Picrasma. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-02-06].
- ↑ a b c d e f Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden, Vol. 1. London: Macmillan, 1988, s. 365. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ a b c David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 715, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
- ↑ a b c d Picrasma Blume. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-02-06].
Identyfikatory zewnętrzne (takson):