Pierścień rotatorów
Pierścień rotatorów, stożek rotatorów, mankiet rotatorów – grupa mięśni i ich ścięgien, które stabilizują ludzki staw ramienny. Składają się na niego cztery z sześciu mięśni obręczy kończyny górnej: nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, obły mniejszy i podłopatkowy[1][2][3].
Struktura i zaopatrzenie[edytuj | edytuj kod]
| Mięsień | Przyczep
na łopatce |
Przyczep | Funkcja | Unerwienie | Przypisy |
|---|---|---|---|---|---|
| mięsień nadgrzebieniowy | dół nadgrzebieniowy | górna powierzchnia guzka większego | odwodzenie kości ramiennej | nerw nadłopatkowy | [4] |
| mięsień podgrzebieniowy | dół podgrzebieniowy | środkowa powierzchnia guzka większego | rotacja zewnętrzna kości ramiennej | nerw nadłopatkowy | [4] |
| mięsień obły mniejszy | powierzchnia grzbietowa brzegu bocznego | dolna powierzchnia guzka większego | rotacja zewnętrzna kości ramiennej | nerw pachowy | [4] |
| mięsień podłopatkowy | dół podłopatkowy | guzek mniejszy | rotacja wewnętrzna kości ramiennej | nerw podłopatkowy | [5] |
Krew do stożka rotatorów dostarczana jest głównie przez tętnicę nadłopatkową, tętnicę podłopatkową i tętnicę okalającą ramię tylną[6].
Funkcja[edytuj | edytuj kod]
Ścięgna mięśni tworzących mankiet rotatorów łączą się z torebką stawu ramiennego i tworzą kołnierz chroniący jego tylną, górną i przednią powierzchnię. Kołnierz zapewnia stabilizację głowy kości ramiennej i utrzymuje ją w wydrążeniu stawowym łopatki bez narażania na utratę elastyczności i zakresu ruchów[1].
Znaczenie kliniczne[edytuj | edytuj kod]
Uszkodzenia, zwyrodnienia i stan zapalny pierścienia rotatorów nie są częste. Patologie, zwłaszcza te które obejmują mięsień nadgrzebieniowy, są przyczyną bólu doskwierającego przy odwodzeniu ramienia w zakresie od 60 do 120°[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Drake 2010 ↓, s. 220.
- ↑ Tadeusz Szymon Gaździk, Ortopedia i traumatologia: podręcznik dla studentów medycyny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998, s. 118, ISBN 978-83-200-2221-6 [dostęp 2023-11-20] (pol.).
- ↑ a b Cameron Elias-Jones, Martin Perry, Crash Course Ortopedia i reumatologia, wyd. 3, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2016, s. 14, ISBN 978-83-65373-00-7 (pol.).
- ↑ a b c Drake 2010 ↓, s. 227.
- ↑ Drake 2010 ↓, s. 238.
- ↑ Smita Maruvada, Antonio Madrazo-Ibarra, Matthew Varacallo, Anatomy, Rotator Cuff, „National Library of Medicine”, Treasure Island (FL): StatPearls Publishing, 2023, PMID: 28722874 [dostęp 2023-11-19].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Richard L. Drake i inni, Gray anatomia: podręcznik dla studentów. T. 1, Wyd. 1. pol., Wrocław: Edra Urban & Partner, 2010, ISBN 978-83-65195-23-4 [dostęp 2023-11-20] (pol.).
