Pieter Hermensz. Verelst
 Portret młodego mężczyzny 1740 Łazienki Królewskie w Warszawie | |
| Data i miejsce urodzenia |
1618 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
niderlandzkie |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Pieter Hermensz. Verelst (ur. 1618 w Dordrechcie, zm. 1678 w Hulst) – holenderski malarz barokowy.
Działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z artystycznej rodziny. Pierwsze nauki pobierał u Jacoba Cuypa i Gerarda Dou[1], u którego terminował w 1638 roku (zapis w dokumentach dortmundzkiej gildii malarzy)[2]. W 1643 roku przeprowadził się do Hagi, gdzie jeszcze w tym samym roku wstąpił do tamtejszej gildii. W 1656 roku był jednym z założycieli Confrerie Pictura, akademii malarskiej. W 1659 roku pełnił funkcje starszego cechu w Hadze[3]. W latach 60 popadł w długi, przez co w 1668 roku uciekł z Hagi. W latach 1671–1678 wymieniany jest w Hulst, gdzie prawdopodobnie pracował jako parobek w browarze[4].
Miał trzech synów, których uczył malarstwa: Simona (1644–1721), Johannes (1648-1700) i Herman Pietersz. (1641/42–1700)[5]. Pierwszy, Simon, malował kwiaty, dwaj pozostali specjalizowali się w portretach[2]. Jego innymi uczniami byli m.in. Hermanus van Grevenbroeck, Anthony de Haen, Otto Hoynck, Hendrik Mony, Gabriel Siebrick[1].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Pieter Verelst malował głównie scenki rodzajowe przedstawiające życie mieszczan. W jego pracach zauważyć można wyraźne wpływy malarstwa Girrita Dou (wizerunki starych mężczyzn i kobiet) oraz oddziaływania szkoły rembrandtowskiej czy twórczości Adrriaena van Ostade i Cornelisa Saftlevena[3]. Jego scenki we wnętrzach tawern charakteryzują się miękkim, eleganckim stylem z delikatnymi tonami odcieni.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Pieter Hermansz. Verelst. rkd.nl. [dostęp 2021-01-20]. (niderl. • ang.).
- ↑ a b PIETER HARMENSZ. VERELST. ottonaumannltd.com. [dostęp 2021-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-28)]. (ang.).
- ↑ a b Steinborn 2006 ↓, s. 196.
- ↑ Lejman 2001 ↓, s. 56.
- ↑ Frank Lewis Simon Pietersz Verelst, 1644-1721, wyd. F. Lewis, 1979, s. 19.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bożena Steinborn: Katalog zbiorów malarstwa niderlandzkiego. Wrocław: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2006. ISBN 83-86766-28-X.
- Beata Lejman: Złote Niderlandy. Obrazy holenderskie i flamandzkie XVII wieku ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu (katalog wystawy). Wrocław: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2001. ISBN 83-86766-02-6.