Przejdź do zawartości

Pinakulum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pinakulum[1] (łac. pinaculum, l.mn. pinaculi) – element oskórka larw niektórych owadów[2].

Pinakulum to rejon zesklerotyzowanego oskórka w postaci zgrubiałej, płaskiej, rzadziej lekko wyniesionej brodawki[2][3], wyposażonej w od jednej do czterech szczecinek (włosków)[2]. Występuje m.in. u gąsienic motyli[3].

Pinakulum silniej wyniesione, przybierające formę stożkowatą, określa się mianem chalazy[3]. U larw biedronkowatych chalazy umieszczone bywają na strumach[4][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Normes OEPP. Standardy EPPO. Protokoły diagnostyczne dla agrofagów podlegających przepisom. Protocoles de diagnostic pour les organismes réglementés. Helicoverpa armigera, „Bulletin OEPP/EPPO Bulletin”, 33, Paryż: Organisation Européenne et Méditerranéenne pour la Protection des Plantes. Europejska i Śródziemnomorska Organizacja Ochrony Roślin, 2003, s. 245-247.
  2. a b c d Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2017, s. 704, 877.
  3. a b c Józef Razowski: Słownik morfologii owadów. Warszawa, Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 32, 163. ISBN 83-01-12119-X.
  4. B.E. Rees, D.M. Anderson D. Bouk, R. D. Gordon. Larval key to Genera and selected Species of North American Cocinellidae (Coleoptera). „Proceedings of The Entomological Society of Washington”. 96 (3), s. 387-412, 1994.