Piotr Rusiecki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Rusiecki
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data śmierci

1610

Miejsce pochówku

bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Piotr Rusiecki herbu Poraj (ur. II poł. XVI w., zm. 1610) – poeta nowołaciński, scholastyk kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1596–1611[1], bibliofil, kolekcjoner ksiąg.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem szlachcica Macieja, którego ród wywodził się z Izdebna. Piotr Rusiecki posiadał plebanię w Krobi, od 1586 był scholastykiem, od 1587 kanonikiem poznańskim. W 1587 przebywał na studiach w Ingolstadt.

Przyjaźnił się z humanistą Hieronimem Powodowskim, dla którego w 1586 w Brevis et Methodica Instructio... napisał Affabre ut quondam tabulis praeclarus Apelles. Pisał głównie panegiryki. Poezję Piotra Rusieckiego tłumaczył Dawid Jung.

Kasper Niesiecki wspomina Piotra Rusieckiego w herbarzu: (…) mąż i wielkiemi od natury przymiotami ozdobiony, kościołowi i Rzeczypospolitej dobrze się zasłużywszy, dopędził kresu życia swego, w roku 1610. w katedrze poznańskiej z nagrobkiem pogrzebiony[2].

Część zbiorów bibliotecznych po Piotrze Rusieckim, w tym księgi z XV wieku, przechowuje biblioteka Seminarium Duchownym w Poznaniu[3].

Deputat kapituły katedralnej poznańskiej na Trybunał Główny Koronny w 1602 roku[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Mikołaj Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, s. 29.
  2. ↑ K. Niesiecki, Herbarz polski, t. VIII, Lipsk 1841, s. 195.
  3. ↑ K. Kantak, Spis książek z XV wieku książnicy Seminarium duchownego w Poznaniu, cz. 1, 1920, s. 269.
  4. ↑ Mikołaj Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, s. 133.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Rusiecki&oldid=72794118”