Piwniczka
49°14′41″N 19°53′41″E/49,244847 19,894781| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
9 m |
| Głębokość |
6 m |
| Deniwelacja |
7 m |
| Wysokość otworów |
1440 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
60 m |
| Ekspozycja otworów |
ku E |
| Data odkrycia |
1987 rok |
| Odkrywca |
członkowie Speleoklubu Warszawskiego PTTK |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-10.04 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′41″N 19°53′41″E/49,244847 19,894781
| |
Piwniczka – jaskinia w Miętusich Turniach w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w północno-zachodnim zboczu Małej Świstówki, powyżej Jaskini Miętusiej Wyżniej, na wysokości 1440 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 9 metrów, a jej deniwelacja 7 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Główną częścią jaskini jest 6-metrowa studnia do której prowadzi 2-metrowy, prawie poziomy korytarz zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym. Studnia zaczyna się zaciskiem, a kończy małą salką z zawaliskiem[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są wilgotne, w pobliżu otworu rosną na nich mchy i porosty[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia została odkryta przez członków Speleoklubu Warszawskiego PTTK w 1987 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-10-25].