Plan Schillera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Plan Schillera – plan stworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej (EMU) opracowany przez K. Schillera w 1969, opierający się na koncepcji ekonomistów integracji walutowej.

Zakładał dochodzenie do EMU w etapach:

  1. koordynacja polityk gospodarczych państw członkowskich oraz przekazanie części kompetencji władz narodowych organom ponadnarodowym;
  2. wyrównanie poziomów rozwoju poszczególnych państw członkowskich i ograniczenie wahań kursów walutowych;
  3. utworzenie wspólnego funduszu pełniącego funkcję ponadnarodowego banku centralnego;
  4. wprowadzenie wspólnej waluty zastępującej waluty narodowe oraz przekazanie prowadzenia polityki pieniężnej oraz walutowej z państw członkowskich na szczebel ponadnarodowy.

Plan nie był nigdy zrealizowany.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Elżbieta Stadtmueller: Unia Europejska. Słownik Encyklopedyczny. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004.