Przejdź do zawartości

Pleurosira laevis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pleurosira laevis
Systematyka[1]
Domena

eukarionty

Supergrupa

Chromalveolata

Królestwo

protisty

Gromada

okrzemki

Klasa

Mediophyceae

Podklasa

Thalassiosirophycidae

Rząd

Eupodiscales

Rodzina

Eupodiscaceae

Rodzaj

Pleurosira

Gatunek

Pleurosira laevis

Nazwa systematyczna
Pleurosira laevis (Ehrenb.) Compère 1982
Taxonomic revision of the diatom genus Pleurosira (Eupodiscaceae). Bacillaria 5: 165-190
Synonimy
  • Biddulphia laevis Ehrenb. 1843
  • Cerataulus laevis (Ehrenberg) Ralfs 1861

Pleurosira laevisgatunek okrzemek występujących w wodach słonawych.

W naturze tworzy zygzakowate kolonie. Jednokomórkowe osobniki mają kształt cylindryczny z okrywami okrągłe lub lekko eliptycznymi o długości 40–170 µm i szerokości od 30–50 µm do 115–170 µm. Okrywy są lekko wypukłe, a na ich biegunach położone są dwa otwory (ocellusy), czasem przybierając formę tępych wyrostków. Ornamentacja pancerzyka delikatna, prążki z areolami rozłożone promieniście. Areole rozłożone nieregularnie. W odcinku 10-mikrometrowym jest ich zwykle co najmniej 16 w rzędzie, przy czym w środkowej części to 12-18, a przy biegunach 12-13. Na strefie brzeżnej okrywy szczecinowate wyrostki[2][3].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek słonawowodny. Występuje dość powszechnie w na wybrzeżach morskich i zasolonych wodach śródlądowych – w ujściach rzek i w wodach zanieczyszczonych[3]. W polskim wskaźniku okrzemkowym do oceny stanu ekologicznego rzek (IO) nieuznany za gatunek referencyjny ani dla rzek o podłożu węglanowym, ani krzemianowym. Przypisano mu wartość wskaźnika saprobii równą 1, co odpowiada preferencji do wód mało zanieczyszczonych materią organiczną, a nie przypisano wartości wskaźnika trofii[4]. Niemniej spotykany jest głównie w wodach eutroficznych[2]. Gatunek zasadolubny (alkalibiont)[5].

Jest gatunkiem fitobentosowym[2]. Czasem dominuje w peryfitonie porastającym makrofity, ale pojawia się również w fitoplanktonie[6].

Gatunek kosmopolityczny[2][1]. Występuje m.in. w różnych miejscach Morza Bałtyckiego, a także w Odrze na odcinku zanieczyszczonym słonymi wodami kopalnianymi[3].

Uznawany za gatunek niezagrożony[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b M.D. Guiry, G.M. Guiry: Pleurosira laevis (Ehrenberg) Compère. [w:] AlgaeBase [on-line]. National University of Ireland, Galway, 2018. [dostęp 2018-09-18]. (ang.).
  2. a b c d Teresa Noga i inni, Aneks do klucza do oznaczania okrzemek w fitobentosie na potrzeby oceny stanu ekologicznego wód powierzchniowych w Polsce [pdf], Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2017, s. 11 (pol.).
  3. a b c Marcin Pliński, Andrzej Witkowski: Okrzemki – Bacillariophyta (Diatoms) (with the English key for the identification to the genus). T. 1: Okrzemki centryczne (Coscinodiscophyceae). Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2009, s. 133, seria: Flora Zatoki Gdańskiej i wód przyległych (Bałtyk Południowy). ISBN 978-83-7326-649-0.
  4. Aleksandra Zgrundo, Łukasz Peszek, Anita Poradowska, Podręcznik do monitoringu i oceny rzecznych jednolitych części wód powierzchniowych na podstawie fitobentosu (2018) [pdf], Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2018, s. 61 (pol.).
  5. a b M.H. Novais i inni, Diatoms of temporary and permanent watercourses in Southern Europe (Portugal), „River Research and Applications”, 30 (10), 2014, s. 1216-1232, DOI10.1002/rra.2818 (ang.).
  6. Nora Gómez, Magdalena Licursi, R.R. Hualde, Epiphytic algae on the bulrush (Scirpus californicus (MEY) STEUD) in the Río de la Plata (Argentina): structure and architecture, „Archiv Fur Hydrobiologie Suppl. Large Rivers”, 14 (3-4), 2003, s. 231-247, DOI10.1127/lr/14/2003/231 (ang.).