Przejdź do zawartości

Pożar Cinema Statuto w Turynie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pożar Cinema Statuto w Turynie
Państwo

 Włochy

Miejsce

Turyn

Rodzaj zdarzenia

pożar

Data

13 lutego 1983

Godzina

18:15

Ofiary śmiertelne

64 osoby

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia45°04′N 7°42′E/45,066667 7,700000

Pożar Cinema Statuto w Turyniekatastrofa, do jakiej doszło 13 lutego 1983 roku w mieście Turyn we Włoszech. W wyniku pożaru śmierć poniosły 64 osoby.

Katastrofa miała miejsce w Cinema Statuto, mieszczącym się przy Via Luigi Cibrario w Turynie[1]. Cinema Statuto było wówczas największym kinem w mieście. W budynku mieściła się również niewielka galeria wystawowa. Feralnego wieczoru, gdy wybuchł pożar, odbywała się projekcja filmu Pechowiec (La Chèvre) z Gérardem Depardieu w roli głównej[1]. W momencie wybuchu pożaru na terenie kina znajdowało się kilkaset osób, z czego 30 osób na widowni[1].

Pożar

[edytuj | edytuj kod]

W niedzielę 13 lutego 1983 roku, około godziny 18.15, w holu galerii kilka osób nagle poczuło silny zapach dymu[2]. Szybko zorientowano się, że na terenie kina wybuchł pożar. Wszyscy znajdujący się w galerii rzucili się do ucieczki w kierunku głównego wyjścia, wkrótce potem płomienie ogarnęły całe pomieszczenie. Ewakuację utrudniały zamknięte wyjścia ewakuacyjne – na sześć wyjść, które znajdowały się na terenie kompleksu, otwarte było tylko jedno[1]. Ostatecznie w wyniku pożaru zginęły 64 osoby. Przeważająca większość ofiar śmiertelnych zmarła w wyniku zatrucia tlenkiem węgla. Najmłodsza ofiara pożaru miała 7 lat, najstarsza 55[1].

Do dziś pożar w kinie Cinema Statuto jest największą pod względem liczby ofiar katastrofą, do jakiej doszło w Turynie od czasu II wojny światowej[1].

Śledztwo

[edytuj | edytuj kod]

Śledczy ustalili, iż pożar powstał w wyniku zetknięcia się grzejnika z zasłonami znajdującymi się w galerii. W czasie śledztwa wykluczono podpalenie. Właściciela kina, Raimondo Capellę, oskarżono o szereg zaniedbań, w tym głównie o niedopilnowanie drożności wyjść ewakuacyjnych[1]. Capella został skazany przez sąd pierwszej instancji na 8 lat pozbawienia wolności; sąd drugiej instancji skrócił ten wyrok do 2 lat. Capella miał wypłacić rodzinom ofiar w sumie 3 miliardy lirów odszkodowania[1][2].

Teorie na temat pożaru

[edytuj | edytuj kod]

Jedną z pierwszych teorii na temat przyczyn pożaru było podpalenie[3]. W przeddzień pożaru, na terenie parku Villa della Regina, oddalonego o kilkaset metrów od Cinema Statuto, odbywało się spotkanie przedstawicieli sekt z całej Europy. Uważano, iż członkowie jednej z sekt umyślnie wywołali pożar na cześć szatana. Oficjalnie szybko ustalono, że przypuszczenia te nie mają pokrycia w faktach, jednak do dziś nie brakuje w Turynie zwolenników tej teorii spiskowej[3].

Inna teoria, która powstała kilka miesięcy po katastrofie mówiła, że pożar w Cinema Statuto był pierwszym pożarem wywołanym przez seryjnego podpalacza, który w czerwcu 1983 roku w Turynie usiłował podpalić trzy inne kina. Sprawcy tych podpaleń nigdy nie schwytano[3].

Ofiary pożaru

[edytuj | edytuj kod]

Pełna lista ofiar śmiertelnych pożaru w kinie Cinema Statuto[1]:

  1. Renato Alasia
  2. Amelia Angelini
  3. Lorena Artioli
  4. Loretta Artioli
  5. Roberto Borsallini
  6. Moona Bekari
  7. Luciano Bergonzi
  8. Paola Boggio Bertinet
  9. Alberto Bonomo
  10. Domenico Brandascio
  11. Elsa Cabodi
  12. Claire Bonnie Calbert
  13. Rosanna Cima
  14. Maria Luisa Chierici
  15. Marina Dalboni
  16. Michelina D’Andrea
  17. Giuseppe Depace
  18. Rosalba Di Cesare
  19. Renata Di Giacomo
  20. Silvana Di Gioia
  21. Genoveffa Di Lieto
  22. Angela Di Nicoli
  23. Marisa Duchich
  24. Yvonne Rosanna Facciano
  25. Annalisa Fantoni
  26. Giacomo Fracchia
  27. Roberto Galizia
  28. Palarì Galvani
  29. Anita Giovanna Gamba
  30. Sergio Ganovelli
  31. Eugenio Gatti
  32. Annaclara Goitre
  33. Germana Jelo
  34. Carolina Luccitelli
  35. Paola Magno
  36. Michele Marmo
  37. Sergio Marzullo
  38. Amodeo Massimetti
  39. Michele Melidoro
  40. Antonio Molino
  41. Giancarlo Morando
  42. Andrea Morando
  43. Dorina Morbidelli
  44. Donato Nicolò
  45. Marco Palazzini
  46. Roberto Pepino
  47. Luca Pipoli
  48. Lorenzo Racca
  49. Guido Rampini
  50. Giuseppe Ridolfo
  51. Piera Rivarossa
  52. Adriano Rossi
  53. Giuseppina Saglia
  54. Aldo Saracco
  55. Biagio Savona
  56. Paola Scaluzzo
  57. Luigi Stringani
  58. Riccardo Trabbia
  59. Angela Trafano
  60. Angelo Vago
  61. Giovanni Vario
  62. Giuseppina Vario
  63. Maurizio Maria Verna
  64. Renata Ramona Zambon

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i CronacaQui.it: Il tragico racconto di quel giorno. [dostęp 2009-12-18]. (wł.).
  2. a b La Repubblica: Quel rogo, la mia dannazione infinita. [dostęp 2009-12-18]. (wł.).
  3. a b c CronacaQui.it: Nuovi elementi in mano agli inquirenti potrebbero portare alla riapertura formale dell'inchiesta. [dostęp 2009-12-18]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]