Podrzeń garbaty
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Klasa | |||
| Podklasa | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
podrzeń garbaty | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Oceaniopteris gibba (Labill.) Gasper & Salino Phytotaxa 275(3): 214 (2016)[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Podrzeń garbaty (w zależności od ujęcia systematycznego: Struthiopteris spicant[3][4] lub Blechnum gibbum[5]) – gatunek paproci należący do rodziny podrzeniowatych. Pochodzi z wysp Oceanu Spokojnego: Nowej Kaledonii oraz Fidżi[3]. Jest uprawiany w wielu państwach świata jako roślina ozdobna.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Paproć wytwarzająca pokryte łuskami i przypominające kształtem pień kłącze o wysokości do 1 m. Na jego szczycie wyrastają w formie pióropusza pojedynczo pierzaste liście.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Pozycja systematyczna gatunku jest różna w systemach wyróżniających wąsko ujmowane rodziny i rodzaje paproci (np. w systemie PPG I z 2016[2] i w World Plants[3]), gdzie zaliczany jest wraz z 7 innymi gatunkami do rodzaju Oceaniopteris z rodziny Blechnaceae, a inaczej w systemach grupujących paprocie w duże rodziny i obszerne rodzaje (np. Plants of the World), gdzie klasyfikowany jest jako jeden z ok. 240 gatunków z rodzaju Blechnum z rodziny Asplaniaceae[5].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Uprawiany jest jako roślina pokojowa, nadaje się także do paludarium. W ogrodach botanicznych w strefie umiarkowanej zwykle jest uprawiany w szklarniach. Jest paprocią dość wymagającą i trudną w uprawie.
Uprawa[edytuj | edytuj kod]
- Wymagania. Podstawowym warunkiem jest utrzymanie dużej wilgotności powietrza, przy czym nie należy rośliny zraszać. Oświetlenie powinno być dobre, jednak nie może to być bezpośrednie oświetlenie słoneczne. Źle toleruje przeciągi. W zimie temperatura nie powinna być niższa od 18 °C. Jako podłoże najlepsza jest próchniczna i kwaśna ziemia.
- Sposób uprawy. Aby zapewnić wystarczającą wilgotność doniczkę z roślina można wstawić do większego naczynia ze stale wilgotnym torfem. Podlewa się dość obficie używając tylko wody miękkiej. Przesuszenie gleby powoduje utratę części lub wszystkich liści. Przez lato nawozi się rozpuszczonymi w wodzie nawozami wieloskładnikowymi, ale słabą dawką, połową tej dawki co dla innych roślin, roślina jest bowiem wrażliwa na zasolenie podłoża. Młode rośliny co roku na wiosnę przesadza się do większych doniczek, starsze tylko wtedy, gdy jest to konieczne.
- Rozmnażanie. Wyłącznie przez zarodniki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ a b The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229.
- ↑ a b c d e Michael Hassler: Genus Oceaniopteris Gasper & Salino. [w:] World Plants. Synonymic Checklist and Distribution of the World Flora. Version 11.1 [on-line]. world. [dostęp 2021-01-02].
- ↑ de Gasper, A. L., Almeida, T. E., Dittrich, V. A. d. O., Smith, A. R. i inni. Molecular phylogeny of the fern family Blechnaceae (Polypodiales) with a revised genus-level treatment. „Cladistics”, 2016. DOI: 10.1111/cla.12173. [dostęp 2016-10-27].
- ↑ a b Blechnum gibbum (Labill.) Mett.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-01-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Miejski Ogród Botaniczny w Zabrzu. [dostęp 2009-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)].
- Mokradło-paludaria, akwaria, oczka. [dostęp 2009-04-27].