Pokrzewka okularowa
Curruca conspicillata[1] | |||
(Temminck, 1820) | |||
Samiec | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
pokrzewka okularowa | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Pokrzewka okularowa[4] (Curruca conspicillata) – gatunek małego ptaka z rodziny pokrzewek (Sylviidae). Łatwo się płoszy i niepokoi, a gdy już się to stanie, unosi ogon.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Wyróżniono dwa podgatunki S. conspicillata[2][5]:
- Curruca conspicillata conspicillata – południowo-zachodnia i południowa Europa, północno-zachodnia Afryka, Cypr, południowa Turcja do Jordanii. Zimuje głównie w północno-zachodniej Afryce, północnym Egipcie i wschodniej części basenu Morza Śródziemnego.
- Curruca conspicillata orbitalis – Madera, Wyspy Kanaryjskie i Republika Zielonego Przylądka.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]W Europie lęgowa w części Hiszpanii, na południu Francji i Włoch, w północno-zachodniej Afryce obszary występowania są jakby wymieszane, są tam zarówno zimowiska jak i stanowiska całoroczne. Zamieszkuje niskie krzewy i zarośla, na suchych równinach i stokach, a także na wybrzeżach.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Charakterystyka
- Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec ma pomarańczowobrązowy wierzch ciała i skrzydła, gdzie lotki mają czarne wypełnienie. Poza tym, na głowie i ogonie, szary, jednakże ogon ma białe brzegi. Białe gardło. Spód ciała jasnoróżowawoszary. Nóżki piaskowobrązowe. Samica z brązowawym odcieniem na wierzchu ciała, młode do nich podobne, ale nie tak kontrastowe.
- Wymiary
- długość ciała: 12 cm[2]
rozpiętość skrzydeł: 13,5–17 cm
masa ciała: 7,8–13,1 g[2] - Głos
- Wysokie „ciit”, śpiewa szybkimi, świergotliwymi i zróżnicowanymi motywami.
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje pokrzewkę okularową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według wstępnych szacunków z 2015 roku, mieści się w przedziale 945 000 – 2 599 999 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji nie jest znany[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sylvia conspicillata, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2016-03-18] (ang.).
- ↑ a b c d Aymí, R. & Gargallo, G.: Spectacled Warbler (Sylvia conspicillata). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2019. [dostęp 2019-12-21].
- ↑ a b BirdLife International, Sylvia conspicillata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2020-3 [dostęp 2021-02-13] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Sylviidae Leach, 1820 - pokrzewkowate - Sylvia warblers (wersja: 2020-03-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-13].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sylviid babblers, parrotbills, white-eyes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-13]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Godfellow: Ptaki Europy: przewodnik. Warszawa: Świat Książki, 2007, s. 327. ISBN 978-83-247-0818-5.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).