Przejdź do zawartości

Pokrzewka okularowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pokrzewka okularowa
Curruca conspicillata[1]
(Temminck, 1820)
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pokrzewki

Rodzaj

Curruca

Gatunek

pokrzewka okularowa

Synonimy
  • Sylvia conspicillata Temminck, 1820[2]
Podgatunki
  • C. c. conspicillata (Temminck, 1820)
  • C. c. orbitalis (Wahlberg, 1854)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Pokrzewka okularowa[4] (Curruca conspicillata) – gatunek małego ptaka z rodziny pokrzewek (Sylviidae). Łatwo się płoszy i niepokoi, a gdy już się to stanie, unosi ogon.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono dwa podgatunki S. conspicillata[2][5]:

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

W Europie lęgowa w części Hiszpanii, na południu Francji i Włoch, w północno-zachodniej Afryce obszary występowania są jakby wymieszane, są tam zarówno zimowiska jak i stanowiska całoroczne. Zamieszkuje niskie krzewy i zarośla, na suchych równinach i stokach, a także na wybrzeżach.

Jaja z kolekcji muzealnej

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Charakterystyka
Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec ma pomarańczowobrązowy wierzch ciała i skrzydła, gdzie lotki mają czarne wypełnienie. Poza tym, na głowie i ogonie, szary, jednakże ogon ma białe brzegi. Białe gardło. Spód ciała jasnoróżowawoszary. Nóżki piaskowobrązowe. Samica z brązowawym odcieniem na wierzchu ciała, młode do nich podobne, ale nie tak kontrastowe.
Wymiary
długość ciała: 12 cm[2]
rozpiętość skrzydeł: 13,5–17 cm
masa ciała: 7,8–13,1 g[2]
Głos
Wysokie „ciit”, śpiewa szybkimi, świergotliwymi i zróżnicowanymi motywami.

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje pokrzewkę okularową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według wstępnych szacunków z 2015 roku, mieści się w przedziale 945 000 – 2 599 999 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji nie jest znany[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sylvia conspicillata, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2016-03-18] (ang.).
  2. a b c d Aymí, R. & Gargallo, G.: Spectacled Warbler (Sylvia conspicillata). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2019. [dostęp 2019-12-21].
  3. a b BirdLife International, Sylvia conspicillata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2020-3 [dostęp 2021-02-13] (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Sylviidae Leach, 1820 - pokrzewkowate - Sylvia warblers (wersja: 2020-03-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-13].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sylviid babblers, parrotbills, white-eyes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-13]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Godfellow: Ptaki Europy: przewodnik. Warszawa: Świat Książki, 2007, s. 327. ISBN 978-83-247-0818-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]