Polska Socjalistyczna Partia Pracy
Polska Socjalistyczna Partia Pracy - lewicowe ugrupowanie opozycyjne utworzone 2 III 1980 roku w Paryżu przez środowisko pisma "Szerszeń". Na jego czele stał Edmund Bałuka (były przywódca strajku w Stoczni Szczecińskiej w 1970 roku). W kwietniu 1981 roku Bałuka, legitymując się fałszywym paszportem, nielegalnie przybył do Polski, by przystąpić do organizowania struktur partii w kraju (w Szczecinie, Bielsku-Białej, Starachowicach i Poznaniu). Główni działacze PSPP to: Edmund Bałuka, Françoise Breton-Baluka, Tadeusz Lichota, Witold Romanowski, Tadeusz Szulc, Krzysztof Sander. Partia wydawała „Biuletyn PSPP”. 13 grudnia 1981 roku Bałuka został internowany a w czerwcu 1982 roku aresztowany i skazany na 5 lat więzienia. PSPP prowadziła konspiracyjną działalność do 1984 roku.
Program partii sformułowany został w 13 punktach:
- Wolność kraju;
- Zniszczenie monopolu PZPR;
- Ewakuacja wojsk Kremla z terenów Polski;
- Rozwiązanie sił represyjnych MSW, wzorowanych na formacjach hitlerowskich SS i stalinowskiej NKWD;
- Niezależne Związki Zawodowe niepodlegające żadnej partii politycznej;
- Prawo do strajku zagwarantowane konstytucyjnie;
- Gwarancja wolności osobistej, wolności zrzeszania się, wolności zgromadzeń;
- Wolność radia, prasy, TV, zniesienie cenzury;
- Powołanie Rad Robotniczych we wszystkich zakładach pracy;
- Zmiana ordynacji wyborczej do Sejmu;
- Zagwarantowanie prawem konstytucyjnym że Wojsko Polskie i uzbrojone formacje MO nie będą interweniowały przeciw demonstracjom i strajkującym robotnikom;
- Zagwarantowanie konstytucyjne autonomii Uniwersytetów i wyższych uczelni;
- Unieważnienie zawartych traktatów krzywdzących Polskę w stosunku do ZSRR, w tym unieważnienie układów z Jałty, Teheranu i Poczdamu.
PSPP przez propagandę PZPR klasyfikowana była jako partia trockistowska, natomiast trockiści zarzucali grupie Bałuki tendencje nacjonalistyczne.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dariusz Cecuda: Leksykon opozycji politycznej 1976-1989. Warszawa 1989.
- Józef KOSSECKI: Geografia opozycji politycznej w Polsce w latach 1976-1981, Warszawa 1983
- Szerszeń paryski
- Polska Socjalistyczna Partia Pracy