Polska jesień (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polska jesień
Autor

Jan Józef Szczepański

Typ utworu

powieść wojenna

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Polska

Język

polski

Data wydania

1955

Polska jesień – powieść Jana Józefa Szczepańskiego opublikowana w 1955 roku. Według wypowiedzi autora była pisana w latach 1940-1949[1].

Powieść oparta na osobistych przeżyciach autora, ma formę dziennika młodego podchorążego Pawła Strączyńskiego, uczestnika i świadka kampanii wrześniowej. Dziennik obejmuje wydarzenia od mobilizacji, przez marsz ku pozycjom wroga, potyczki, odwrót, wzięcie do niewoli, aż po ucieczkę z jenieckiego transportu[2]. Bohater stopniowo uświadamia sobie ogrom i rozmiary klęski. Pod wpływem obserwowanych wydarzeń zmienia się też wewnętrznie. Doświadczenie wojny staje się dla niego progiem dojrzałości duchowej, przekracza on swoją "smugę cienia"[2].

Powieść ukazuje obraz polskiego września w sposób realistyczny i nieupiększany. Jest uznawana za najlepszą polską książką o kampanii wrześniowej[3].

W roku 1960 książka została uhonorowana nagrodą im. Ernesta Hemingwaya jako najcelniejszy utwór o wojnie 1939.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piotr Kuncewicz, Leksykon polskich pisarzy współczesnych, tom 2, wyd. Graf-Punkt, 1995
  2. a b Jan Józef Szczepański, Polska jesień, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1998 (nota wydawcy).
  3. Tomasz Miłkowski, Janusz Termer, Leksykon lektur szkolnych, wyd. Graf-Punkt, 1996

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Józef Szczepański, Polska jesień, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1998
  • Tomasz Miłkowski, Janusz Termer Leksykon lektur szkolnych, wyd. Graf-Punkt, 1996
  • Piotr Kuncewicz, Leksykon polskich pisarzy współczesnych, tom 2, wyd. Graf-Punkt, 1995

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]