Polyboroidini

	Polyboroidini
	Bonaparte, 1854
	; Owadożer palmowy (P. typus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	szponiaste
Rodzina	jastrzębiowate
Podrodzina	orłosępy
Plemię	Polyboroidini
	Typ nomenklatoryczny
	Plemię: Polyboroides A. Smith, 1829; Rodzaj: Polyboroides typus A. Smith, 1829
Synonimy
	Rodzaju: Poloboroides A. Smith, 1830; Gymnogenys Lesson, 1830; Polyporoides Vierthaler, 1852;
	Rodzaju: Poloboroides A. Smith, 1830; Gymnogenys Lesson, 1830; Polyporoides Vierthaler, 1852;
Rodzaje i gatunki
	Polyboroides A. Smith, 1829; 2 gatunki – zobacz opis w tekście
	Polyboroides A. Smith, 1829; 2 gatunki – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Polyboroides – monotypowe plemię ptaków z podrodziny orłosępów (Gypaetinae) w obrębie rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).

Rozmieszczenie geograficzne

Plemię obejmuje gatunki występujące w Afryce (w tym na Madagaskarze)^[6].

Morfologia

Długość ciała 51–68 cm, rozpiętość skrzydeł 116–152 cm; masa ciała 500–950 g^[6].

Systematyka

Rodzaj Polyboroides zdefiniował w 1829 roku szkocki przyrodnik Andrew Smith w czasopiśmie South African Commercial Advertiser^[5]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) owadożer palmowy (P. typus).

Etymologia

Polyboroides (Poloboroides, Polyporoides): rodzaj Polyborus Vieillot, 1816, (karakara); gr. -οιδης -oidēs ‘przypominający’^[7].
Gymnogenys: gr. γυμνος gumnos ‘goły, nagi’; γενυς genus, γενυος genuos ‘policzek’^[8]. Gatunek typowy: Vultur radiatus Scopoli, 1786.

Podział systematyczny

Do plemienia należy jeden rodzaj z dwoma gatunkami^[9]:

Polyboroides typus A. Smith, 1829 – owadożer palmowy
Polyboroides radiatus (Scopoli, 1786) – owadożer madagaskarski

Uwagi

↑ ^a ^b Niepoprawna późniejsza pisownia Polyboroides A. Smith, 1829.

Przypisy

↑ Ch.L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologiæ. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième série. 1 (2), s. 111, 1854. (fr.).
↑ A. Smith. A Description of the Birds inhabiting the South of Africa. „South African quarterly Journal”. 1 (2), s. 107, 1830. (ang.).
↑ R.-P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux, ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. T. 1. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1831, s. 64. (fr.).
↑ R. Vierthaler. Ornithologischer Tagebuchsbericht einer Reise auf dem blauen Nil von Chartum durch Sennaar nach Rosseires. „Naumannia: Archiv für die Ornithologie Vorzugsweise Europa's: Organ der Deutsche Ornithologen-Gesellschaft”. 2 (1), s. 50, 52, 1852. (niem.).
↑ ^a ^b A. Smith. „South African Commercial Advertiser”. 4 (200), s. 2, 1829. (ang.).
↑ ^a ^b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI: 10.2173/bow.accipi1.01 [dostęp 2024-07-22] (ang.), Polyboroides.
↑ The Key to Scientific Names ↓, Polyboroides [dostęp 2022-02-02] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Gymnogenys [dostęp 2022-02-02] .
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gypaetini Bonaparte, 1831 (Wersja: 2024-07-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-07-22].

Bibliografia

The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[uwaga1-2] Niepoprawna późniejsza pisownia Polyboroides A. Smith, 1829.

[bon-1] Ch.L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologiæ. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième série. 1 (2), s. 111, 1854. (fr.).

[Smith1830-3] A. Smith. A Description of the Birds inhabiting the South of Africa. „South African quarterly Journal”. 1 (2), s. 107, 1830. (ang.).

[Lesson-4] R.-P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux, ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. T. 1. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1831, s. 64. (fr.).

[Vierthaler-5] R. Vierthaler. Ornithologischer Tagebuchsbericht einer Reise auf dem blauen Nil von Chartum durch Sennaar nach Rosseires. „Naumannia: Archiv für die Ornithologie Vorzugsweise Europa's: Organ der Deutsche Ornithologen-Gesellschaft”. 2 (1), s. 50, 52, 1852. (niem.).

[Smith1829-6] A. Smith. „South African Commercial Advertiser”. 4 (200), s. 2, 1829. (ang.).

[Winkler&inni-7] D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI: 10.2173/bow.accipi1.01 [dostęp 2024-07-22] (ang.), Polyboroides.

[8] The Key to Scientific Names ↓, Polyboroides [dostęp 2022-02-02] .

[9] The Key to Scientific Names ↓, Gymnogenys [dostęp 2022-02-02] .

[Mielczarek&Kuziemko-10] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gypaetini Bonaparte, 1831 (Wersja: 2024-07-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-07-22].

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]