Polycentropus boraceia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polycentropus boraceia
Hamilton et Holzenthal, 2011
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chruściki

Podrząd

Annulipalpia

Nadrodzina

Hydropsychoidea

Rodzina

przyocznicowate

Podrodzina

Polycentropodinae

Rodzaj

Polycentropus

Gatunek

Polycentropus boraceia

Polycentropus boraceiagatunek chruścika z rodziny przyocznicowatych i podrodziny Polycentropodinae.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2011 roku przez Stevena W. Hamiltona i Ralpha W. Holzenthala na łamach „ZooKeys”. Jako lokalizację typową wskazano stację biologiczną Boraceia na stokach Serra do Mar, w Riberão Coruja w brazylijskim stanie São Paulo. Epitet gatunkowy pochodzi od nazwy stacji[1].

Chruścik o ciemnobrązowym do czarnego ciele i odnóżach. Skrzydło przednie osiąga od 6,1 do 8,8 mm długości. Brak na skrzydle łatek z jaśniejszych szczecinek, dominują delikatne szczecinki czarne. Odwłok samca ma prawie trójkątne w widoku bocznym, a w widoku brzusznym kwadratowe z lekko przewężonymi w połowie bokami i wyciągniętym pośrodku brzegiem tylnym dziewiąte sternum. Bardzo długa, dłuższa niż wysokość odwłoka, lekko sinusoidalna, w widoku grzbietowym na niemal całej długości równośrednicowa i tylko u szczytu stopniowo zwężona przysadka pośrednia ma ściętą bocznie nasadę. Przysadka preanalna ma długi, palcowaty, zaokrąglony u szczytu wyrostek mezolateralny połączony wąsko podstawą z grzbietową częścią palcowatego, dobrzusznie skierowanego wyrostka mezowentralnego tejże przysadki. Przysadka dolna jest w widoku brzusznym szeroka u podstawy, smukła u szczytu i zaopatrzona w wydatny kolec kaudalnomezalny, z kolei w widoku bocznym krótka, nieco trójkątna, o zaostrzonym poniżej ogonowego wcięcia brzegu tylno-brzusznym, dość wysokiej, zaopatrzonej w wierzchołkowo-brzuszny szpic flance grzbietowo-bocznej oraz wąskim i zaostrzonym, pośrodkowo umieszczonym kolcu mezowentralnym. Krótka fallobaza ma wąski w widoku bocznym wyrostek wierzchołkowo-brzuszny, dość szerokie pasmo zesklerotyzowane endoteki i wąski w widoku grzbietowym skleryt fallotremy. Y-kształtny skleryt subfalliczny ma nóżkę z wąskimi wypustkami bocznymi i długie ramiona[1].

Owad neotropikalny, endemiczny dla Brazylii[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Steven W. Hamilton, Ralph W. Holzenthal. Twenty-four new species of Polycentropus (Trichoptera, Polycentropodidae) from Brazil. „ZooKeys”. 76, s. 1-53, 2011. DOI: 10.3897/zookeys.76.790.