Portret mężczyzny trzymającego popiersie Karakalli

Portret mężczyzny trzymającego popiersie Karakalli

Portrait d’un homme tenant un buste de Caracalla

Autor	anonim (przypisywany Sébastienowi Bourdonowi)
Rodzaj	obraz
Data powstania	1650
Medium	olej na płótnie
Wymiary	130 × 97 cm
Miejsce przechowywania
Miejscowość	Paryż
Lokalizacja	Luwr

Portret mężczyzny trzymającego popiersie Karakalli (fr. Portrait d’un homme tenant un buste de Caracalla) – obraz olejny którego autorstwo przypisywane jest francuskiemu malarzowi Sébastienowi Bourdonowi, znajdujący się w zbiorach Luwru w Paryżu.

Opis

Ten portret został zauważony i nabyty przez Dominique’a Vivanta Denona, ówczesnego dyrektora Centralnego Muzeum Sztuk Pięknych (Luwru), podczas pośmiertnej sprzedaży dzieł malarza Jeana-François Colsona. Denon był przekonany, że obraz to autoportret Sébastiena Bourdona. W liście z 17 marca 1803 roku do ministra spraw wewnętrznych, Jeana-Antoine’a Chaptala, zaproponował, że kupi go do muzeum za 295 franków. Obraz uważany był za autoportret do lat 60. XX wieku; historyk sztuki Jacques Thuillier zachował przypisanie Bourdonowi, ale zmienił tytuł na „Portret rzeźbiarza”. Przypisanie Bourdonowi zostało wówczas zakwestionowane, w szczególności przez historyka sztuki Jeana-Pierre’a Cuzina, który w 1979 roku zaproponował przypisanie obrazu malarzowi, architektowi i dekoratorowi Charlesowi Le Brunowi.

Współcześnie uważa się że autorem obrazu jest anonimowy artysta z XVII wieku, który namalował go około 1650 roku. Model w białej koszuli patrzący w niewidoczne dla widza miejsce, jest raczej amatorem niż rzeźbiarzem. W lewej dłoni trzyma odlew antycznej głowy cesarza rzymskiego Karakalli, której najsłynniejszą wersją jest popiersie w Muzeach Watykańskich. Obraz w Luwrze został odrestaurowany przez włoskiego malarza Georgesa Zezzosa we francuskiej miejscowości Montauban w 1941 roku, a następnie przez Raymonda Lepage w 1958 i Jacquesa Roulleta w 1959 roku.