Przejdź do zawartości

Pradźapati (praojcowie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pradźapati – nazwa dla hinduistycznych praojców ludzkości. To istoty niebiańskie, twórcy wszystkiego co istnieje[1]. Zadaniem Pradźapatich było zapełnienie naszej planety istotami. Źródła nie są zgodne co do liczebności postaci noszących taki tytuł. Najczęściej listy pradźapatich zawierają 7, 10 lub 21 imion.

Pochodzenie

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym z czternastu praojców tytułowanych jako Manu jest Swajambhuwamanu. Jemu niektóre źródła przypisują stworzenie siedmiu pradźapatich, którym następnie przekazał Manusmryti - traktat o powinnościach religijnych hinduizmu.

Klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Źródła nie są zgodne co do liczby postaci noszących tytuł pradźapati.

Dwudziestu jeden pradźapatich

[edytuj | edytuj kod]

Listy zawierające 21 postaci podają następujące imiona praojców:

  1. Brahma
  2. Sthanu
  3. Manu
  4. Daksza
  5. Bhrygu
  6. Dharma
  7. Tapas (zob. tapas (asceza)
  8. Dama
  9. Marići
  10. Angiras
  11. Atri
  12. Pulastja
  13. Pulaha
  14. Kratu
  15. Wasisztha
  16. Parameszthin
  17. Wiwaswat
  18. Soma
  19. Kardama
  20. Krodha
  21. Wikrita[2]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pradźapati. W: Słownik mitologii hinduskiej. Andrzej Ługowski (red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 141, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.
  2. The Formulation of the Group. W: John E. Mitchiner: Traditions Of the Seven Ṛṣis. Wyd. 2. Delhi: Motilal Banarasidass, 2000, s. 24. ISBN 81-208-1762-1. (ang.).