Przejdź do zawartości

Manu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Manu (sanskryt मनु, trl. manu) – praojciec ludzkości i prawodawca w hinduizmie. Manu żyje przez okres jednej manwantary. W czasie jednego dnia Brahmy (jednej kalpy) pojawia się 14 kolejnych Manu. Manu stoi na straży prawidłowego funkcjonowania wszechświata poprzez określanie obowiązujących w nim praw.

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Słowo to pochodzi z sanskrytu. Wywodzone jest od rdzenia man - myśleć[1].

Manu obecnej kalpy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Swajambhuwa Manu
  2. Swaracisa Manu
  3. Uttama Manu
  4. Tamasa Manu
  5. Raiwata Manu
  6. Ćakśuśa Manu
  7. Waiwaswata Manu
  8. Sawarni Manu
  9. Daksza Sawarni Manu
  10. Brahma Sawarni Manu
  11. Dharma Sawarni Manu
  12. Rudra Sawarni Manu
  13. Dewa Sawarni Manu
  14. Indra Sawarni Manu

Obecnie trwa siódma manwantara pod przewodnictwem Waiwaswaty Manu.

Księga Manu

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym z czternastu praojców tytułowanych jako Manu jest Swajambhuwamanu. Jemu niektóre źródła przypisują stworzenie siedmiu pradźapatich, którym następnie przekazał Manusmryti (Księgi Manu, Manawadharmaśastra) - traktat o powinnościach religijnych hinduizmu[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łukasz Trzciński: Manu. W: Bogowie, demony, herosi. Leksykon. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1996, s. 254. ISBN 83-7006-597-X.
  2. Anna Sieklucka: Manu. W: Słownik mitologii hinduskiej. Andrzej Ługowski (red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 122, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.