Przejdź do zawartości

Procesy załogi Buchenwaldu przed Trybunałem Wojskowym w Dachau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Procesy załogi Buchenwaldu przed Trybunałem Wojskowym w Dachau – były to procesy personelu nazistowskiego obozu koncentracyjnego Buchenwald, które po zakończeniu II wojny światowej odbyły się przed amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Dachau. Wszystkim oskarżonym zarzucano popełnienie zbrodni wojennych i przeciw ludzkości, a zwłaszcza mordowanie, katowanie, torturowanie i głodzenie więźniów obozu. W sumie odbył się jeden duży proces załogi Buchenwaldu, jeden proces członków Kommanda 99 i kilkanaście mniejszych procesów dotyczących zbrodni popełnionych w obozie.

Był to największy i najważniejszy powojenny proces personelu Buchenwaldu. Odbył się on w dniach 11 kwietnia – 14 sierpnia 1947 roku, a na ławie oskarżonych zasiadło 30 byłych członków załogi obozu oraz książę Josias zu Waldeck und Pyrmont (SS-Obergruppenführer oraz regionalny Wyższy Dowódca SS i Policji, współodpowiedzialny za funkcjonowanie obozu). Na ławie oskarżonych zasiedli także między innymi: Hermann Pister (ostatni komendant obozu), Max Schobert (Schutzhaftlagerführer), Hermann Hackmann (adiutant pierwszego komendanta obozu Karla Otto Kocha), lekarz obozowy Hans Eisele (przeprowadzał on zbrodnicze eksperymenty medyczne na więźniach i został już uprzednio skazany na karę śmierci za zbrodnie popełnione w obozie koncentracyjnym Dachau) oraz Ilse Koch (SS-Oberaufseherin, żona Karla Otto Kocha nazywana przez więźniów „suką z Buchenwaldu”). Wszystkich oskarżonych uznano za winnych. 22 oskarżonych skazano na karę śmierci przez powieszenie, a 9 na kary pozbawienia wolności od dożywocia do 10 lat.

Proces załogi Buchenwaldu (US vs. Wilhelm Hinderer i inni) w dniu 27 sierpnia 1947

[edytuj | edytuj kod]

Na ławie oskarżonych w tym procesie zasiedli dwaj strażnicy, którzy pełnili służbę w podobozie Schönebeck i uczestniczyli w jego ewakuacji. Obu uniewinniono.

Wyrok amerykańskiego Trybunału Wojskowego w procesie załogi Buchenwaldu (US vs. Ignaz Seitz i inni):

Oskarżony Stopień Funkcja Wyrok
Wilhelm Hinderer SS-Mann strażnik w podobozie uniewinniony
Josef Postl SS-Mann strażnik w podobozie uniewinniony

Proces załogi Buchenwaldu (US vs. Ignaz Seitz i inni) w dniu 6 listopada 1947

[edytuj | edytuj kod]

Na ławie oskarżonych w tym procesie zasiedli dwaj strażnicy, którzy pełnili służbę w podobozie Leau i uczestniczyli w jego ewakuacji. Obu wymierzono karę 10 lat więzienia.

Wyrok amerykańskiego Trybunału Wojskowego w procesie załogi Buchenwaldu (US vs. Ignaz Seitz i inni):

Oskarżony Stopień Funkcja Wyrok
Johannes Volk SS-Oberscharführer strażnik w podobozie 10 lat pozbawienia wolności
Ignaz Seitz SS-Sturmmann strażnik w podobozie 10 lat pozbawienia wolności

Na ławie oskarżonych w tym procesie zasiedli esesmani, którzy byli członkami tzw. Kommando 99. Zajmowało się ono egzekucją radzieckich jeńców wojennych w obozowej stajni. Liczbę zamordowanych przez oskarżonych osób Trybunał obliczył na przynajmniej 800. Przestępstwa te miały miejsce w okresie od listopada 1941 do końca czerwca 1943. Pięciu oskarżonych uznano za winnych stawianych im zarzutów, jednego uniewinniono. Zapadły dwa wyroki dożywotniego więzienia i trzy długoterminowe kary pozbawienia wolności (od 20 do 15 lat).

Inne procesy członków załogi Buchenwaldu przed amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Dachau

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1947 odbyło się też w Dachau kilkanaście procesów, które dotyczyły pojedynczych członków personelu obozu Buchenwald. W ich wyniku osądzono następujące osoby:

Oskarżony Stopień Funkcja Data procesu Wyrok
Josef Müller więzień funkcyjny kapo 12 – 15 września 1947 śmierć przez powieszenie (kara zamieniona na dożywocie)
Alfred Andreas Hoffmann SS-Oberscharführer kierownik komanda więźniarskiego w podobozie 17 września 1947 5 lat pozbawienia wolności
August Giese SS-Unterscharführer kierownik komanda więźniarskiego w podobozie 22 września 1947 4 lata pozbawienia wolności
Max Paul Emil Vogel SS-Oberscharführer kierownik budowy baraków w podobozie 3 – 7 października 1947 4 lata pozbawienia wolności
Adam Ankenbrand SS-Unterscharführer strażnik w podobozie 13 października 1947 śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano 19 listopada 1948)
Heinrich Buuck SS-Mann strażnik w podobozie 13 – 14 października 1947 śmierć przez powieszenie (kara zamieniona na dożywocie)
Victor Hantscharenko SS-Mann strażnik 14 – 16 października 1947 dożywocie
Otto Krause SS-Unterscharführer strażnik w podobozie 20 października 1947 10 lat pozbawienia wolności
Ludwig Fischer nieznany (SS) Blockführer w podobozie 20 – 21 października 1947 uniewinniony
Heinz Blume SS-Oberscharführer strażnik w podobozie 22 – 24 października 1947 śmierć przez powieszenie (kara zamieniona na 3 lata pozbawienia wolności)
Karl Erich Weyrauch SS-Hauptscharführer kierownik komanda więźniarskiego 27 października 1947 10 lat pozbawienia wolności (kara zamieniona na 4 lata pozbawienia wolności)
Paul Müller więzień funkcyjny kapo w podobozie 27 października 1947 15 lat pozbawienia wolności
Alfons Kunikowski więzień funkcyjny starszy w podobozie 28 października 1947 7 lat pozbawienia wolności
Friedrich Demmer SS-Unterscharführer strażnik w podobozie 30 października 1947 10 lat pozbawienia wolności (wyrok unieważniono)
Heinrich Zwickl nieznany (SS) strażnik podczas ewakuacji obozu 31 października – 3 listopada 1947 śmierć przez powieszenie (wyrok unieważniono)
Ernst Emil Jackobs SS-Hauptscharführer kierownik komanda więźniarskiego w farbryce obozowej 31 października – 3 listopada 1947 15 lat pozbawienia wolności
Klaus Ferdinand Hüls SS-Stabsscharführer dowódca oddziałów wartowniczych w podobozie 31 października – 4 listopada 1947 uniewinniony
Johannes Singer nieznany (SS) strażnik podczas ewakuacji obozu 13 – 14 listopada 1947 uniewinniony
Josef Schramm SS-Scharführer kierownik komanda więźniarskiego 19 listopada 1947 dożywocie (wyrok unieważniono)
Adolf Wuttke SS-Hauptscharführer kierownik komanda więźniarskiego w podobozie 20 listopada 1947 4, 5 roku pozbawienia wolności
Ferdinand Lemke SS-Oberscharführer strażnik 20 – 21 listopada 1947 uniewinniony

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]