Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego
Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego (UPPZ lub PUPZ) – oznaczają całe zwierzęta martwe lub ich części, produkty pochodzenia zwierzęcego lub inne produkty otrzymane ze zwierząt nie przeznaczone do spożycia przez ludzi, w tym komórki jajowe, zarodki i nasienie[1].
W Państwach Członkowskich UE rocznie powstaje ponad 20 milionów ton UPPZ, w Polsce ok. 2 miliony ton[2], z czego ok. 720 tysięcy ton zutylizowały mięsożerne zwierzęta futerkowe[3].
Metodami utylizacji ubocznych produktów odzwierzęcych jest m.in.: składowanie, kompostowanie, metoda termiczna (spopielanie) lub użycie jako karma dla zwierząt.
Nadzór nad ubocznymi produktami pochodzenia zwierzęcego (oraz produktami pochodnymi) w Polsce sprawuje Inspekcja Weterynaryjna[2].
Klasyfikacja ubocznych produktów zwierzęcych[edytuj | edytuj kod]
Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego klasyfikuje się w trzech specjalnych kategoriach 1, 2 lub 3 (materiały szczególnego, wysokiego i niskiego ryzyka), odzwierciedlających poziom zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt stwarzanego przez takie produkty:
- Materiał kategorii 1 (kat. I) „wyłącznie do usunięcia“ – ryzyko związane z prionami, stosowaniem substancji niedozwolonych lub substancji skażających środowisko.
- Materiał kategorii 2 (kat. II) „nie do spożycia przez zwierzęta” – ryzyko mikrobiologiczne lub ryzyko związane z obecnością substancji lub zanieczyszczeń w ilościach przekraczających dopuszczalne poziomy.
- Materiał kategorii 3 (kat. III) „nie do spożycia przez ludzi” – produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego pochodzące ze zwierząt nie wykazujących żadnych objawów chorobowych.
Przykłady ubocznych produktów zwierzęcych[edytuj | edytuj kod]
Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego obejmują między innymi:
- elementy zwierząt lub ich części, powstające w wyniku uboju zwierząt w rzeźniach, zakładach rozbioru, przetwórstwa i innych zakładach sektora spożywczego,
- padłe zwierzęta gospodarskie (np. świnie, drób, bydło) i towarzyszące (np. psy, koty),
- obornik pochodzący od zwierząt gospodarskich,
- zwierzęta wodne i ich części,
- muszle, skorupy skorupiaków, produkty uboczne z wylęgarni, jaja i skorupy jaj, jednodniowe kurczęta zabite w celach handlowych,
- skóry, skórki, kopyta, rogi, szczecina, sierść, włosie pochodzenia zwierzęcego,
- żywność pochodzenia zwierzęcego po terminie ważności do spożycia lub posiadająca naruszone opakowanie,
- odpady cateringowe pochodzące z placówek zbiorowego żywienia,
- inne produkty pochodzenia zwierzęcego, uważane za nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009).
- ↑ a b Główny Inspektorat Weterynarii: Uboczne produkty pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne. [dostęp 2017-12-02].
- ↑ Ministerstwo Rozwoju: Odpowiedź na interpelację nr 13586. 2017. [dostęp 2017-12-02]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Gdańsku: Uboczne produkty pochodzenia zwierzęcego. [dostęp 2017-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-10)].