Proparoksyton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Proparoksyton, proparoksytonon[1] (gr. proparoksýtonon) – wyraz lub zestrój akcentowy akcentowany proparoksytonicznie, czyli taki, którego akcent pada na trzecią sylabę od końca[1]. W języku polskim są w ten sposób akcentowane niektóre wyrazy pochodzenia obcego (opera, matematyka, heroika) oraz zestroje złożone z paroksytonu i enklityki (goniłem go)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Polański 1999 ↓, s. 466.
  2. Słownik terminów literackich, red. Janusz Sławiński, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1988, s. 401.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]