Przestrzeń Traubego

Przestrzeń półksiężycowata Traubego (ang. Traube's semilunar space) – w anatomii topograficznej, jest to przestrzeń zawarta między:

lewym płatem wątroby
dolną granicą lewego płuca
śledzioną
łukiem żebrowym^[1].

W badaniu jamy brzusznej obecność i wielkość przestrzeni Traubego ocenia się opukiwaniem. Nad przestrzenią tą odgłos opukowy ma charakter bębenkowy.

Zmniejszenie przestrzeni półksiężycowatej od góry może świadczyć o wysiękowym zapaleniu opłucnej. Ma ona kształt półksiężycowaty, szerokość przeciętnie 12 mm, i jest odzwierciedleniem obecności gazu w żołądku.

Pojęcie to wprowadził do medycyny Oscar Fraentzel, uczeń i asystent Ludwiga Traubego, który jako pierwszy stwierdził obecność tego zjawiska opukowego^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Witold EugeniuszW.E. Orłowski Witold EugeniuszW.E., Witold EugeniuszW.E. Orłowski Witold EugeniuszW.E., Zarys ogólnej diagnostyki lekarskiej, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1994, ISBN 83-200-1836-6, OCLC 834023865 .
↑ Traube's space w bazie Who Named It (ang.)

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Witold EugeniuszW.E. Orłowski Witold EugeniuszW.E., Witold EugeniuszW.E. Orłowski Witold EugeniuszW.E., Zarys ogólnej diagnostyki lekarskiej, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1994, ISBN 83-200-1836-6, OCLC 834023865 .

[2] Traube's space w bazie Who Named It (ang.)

[1]

[2]