Przestrzeń nadmostkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przestrzeń nadmostkowa (łac. spastium suprasternale) – w anatomii człowieka, część przyśrodkowa szczelinowatej przestrzeni łącznotkankowej utworzonej przez blaszkę powierzchowną i przedtchawiczą powięzi szyi położona nad rękojeścią mostka i do tyłu od przyczepu mostkowego mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego.

Przestrzeń nadmostkowa zawiera dolne odcinki żył szyjnych przednich połączone łukiem żylnym szyi oraz skąpą ilość luźnej tkanki łącznej i tkanki tłuszczowej. Niekiedy znajduje się tu również węzeł chłonny.

Jest jedną z przestrzeni międzypowięziowych szyi.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michał Reicher: Anatomia człowieka. Współautorzy: Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo; Przerobili i uzupełnili: E. Sieńkowski, T. Dzierżykray-Rogalski, W. Łasiński, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. XI (VII). T. I (Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 750. ISBN 83-200-2110-3. (pol.).