Przetwornik elektropneumatyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rys. 1. Schemat przetwornika elektropneumatycznego

Przetwornik elektropneumatyczny – urządzenie zamieniające sygnały elektroniczne na sygnały pneumatyczne.

Przetwornik elektropneumatyczny (patrz rys. 1) składa się z korpusu (1) tworzącego komorę (2), wewnątrz której są umieszczone dysze wejściowa (3) i wyjściowa (4), osadzone osiowo w przeciwległych ścianach korpusu. Między dyszą wejściową i wyjściową znajduje się element grzejny (5), mający styki wyprowadzone na zewnątrz[1].

Powietrze doprowadzane do dyszy wejściowej przepływa przez komorę wzdłuż elementu grzejnego, a następnie wpada do dyszy wyjściowej. Doprowadzenie do elementu grzejnego odpowiednich sygnałów elektrycznych powoduje nagrzewanie przepływającego powietrza, wzrost jego ciśnienia i zmianę pneumatycznego sygnału w strumieniu, przepływającym przez dyszę wyjściową[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wiesław Zapałowicz, Łukasz Węsierski: Opis patentu tymczasowego nr 89661. Urząd Patentowy RP, 1977-03-15. [dostęp 2009-12-22].