Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (obraz Carlotta)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
2 poł. XVII w. |
| Medium | |
| Wymiary |
121 × 159 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (niem. Gleichnis vom Barmherzigen Samariter) – powstały w 2 poł. XVII wieku obraz autorstwa niemieckiego barokowego malarza Johanna Karla Lotha.
Dzieło znajduje się w Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu (numer inwentarzowy GG 2332). Pochodzi z kolekcji z rezydencji księcia-arcybiskupa z Salzburga[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Tematyka dzieła jest nawiązaniem do jednej z przypowieści ewangelicznych – O miłosiernym Samarytaninie[2]. Loth przedstawił poranionego wędrowca z Chrystusowej przypowieści, nad którym pochyla się Samarytanin. Ciało wędrowca jest jasne i zajmuje pierwszy plan. Samarytanin, namalowany w lewej górnej części płótna, trzyma w ręku naczynie z lekarstwem, które aplikuje na ranę poszkodowanego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gleichnis vom Barmherzigen Samariter. bilddatenbank.khm.at. [dostęp 2013-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (niem.).
- ↑ Por. Ewangelia Łukasza 10, 30–34.