Psałterz Blanki Kastylijskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Psałterz Blanki Kastylijskiej
Ilustracja
Miniatura ze sceną ukrzyżowania
Oznaczenie

MS. 1186

Data powstania

pocz. XIII wieku

Rodzaj

psałterz

Język

łacina

Rozmiary

280×200 mm

Liczba kart

190

Miejsce przechowywania

Biblioteka Arsenału

Psałterz Blanki Kastylijskiej – bogato iluminowany łaciński psałterz wykonany na początku XIII wieku. Księga składa się ze 190 pergaminowych kart in folio i ma wymiary 280×200 mm[1]. Zawiera 9 ozdobnych inicjałów i 27 miniatur, przedstawiających sceny ze Starego Testamentu, Pasji i życia Najświętszej Marii Panny, cechujących się bogatą kolorystyką. Psalmy poprzedzone są kalendarzem, ozdobionym 24 medalionami z przedstawieniem znaków zodiaku oraz prac związanych z danymi miesiącami.

Pierwotnie manuskrypt był własnością Sainte-Chapelle, w której zbiorach poświadczony jest od 1335 roku. Od czasów rewolucji francuskiej znajduje się w Bibliotece Arsenału (sygnatura MS. 1186)[1]. Brak jest dokładnych danych o proweniencji psałterza, jednak dokładna analiza paleograficzna pozwala powiązać go z manuskryptami królewskimi pochodzącymi ze skryptorium Sainte-Chapelle. Zgodnie z naniesioną w XIV wieku na karcie 190r inskrypcją księgę wykonano dla królowej Blanki Kastylijskiej, matki Ludwika IX Świętego. Umieszczona na karcie 122v miniatura przedstawiająca klęczącą przed ołtarzem kobietę jest prawdopodobnie wizerunkiem królowej. Za czasów Karola V Mądrego księgę oprawiono w okładziny ozdobione fleurs-de-lis.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ms-1186. Psautier latin, dit de saint Louis et de Blanche de Castille.. archivesetmanuscrits.bnf.fr. [dostęp 2014-02-16]. (fr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture. edited by Colum Hourihane. T. 5. Oxford: Oxford University Press, 2012. ISBN 978-0-19-539536-5.