Pseudoblothrus ellingseni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pseudoblothrus ellingseni
(Beier, 1929)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

zaleszczotki

Podrząd

Iocheirata

Nadrodzina

Neobisioidea

Rodzina

Syarinidae

Podrodzina

Chitrellinae

Rodzaj

Pseudoblothurus

Gatunek

Pseudoblothrus ellingseni

Synonimy
  • Obisium (Blothrus) ellingseni Beier, 1929
  • Neobisium ellingseni Wolf, 1938

Pseudoblothrus ellingseni -gatunek zaleszczotka z nadrodziny Neobisioidea, rodziny Syarinidae i podrodziny Chitrellinae[1].

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten ma wydłużone ciało długości od 5 do 6 mm. Posiada również ekstremalnie wydłużone nogogłaszczki[2].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek jest troglofilem. Prawdopodobnie gatunek ten jest drapieżny, jednak niewykluczone że jest saprofagiem związanym pokarmowo z guanem nietoperzy[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Pseudoblothrus ellingseni jest endemitem południowo-wschodnich Alp. Opisany został z jaskini Bossea, jednak prawdopodobnie już tam nie występuje. Jest natomiast stosunkowo częsty w "Galeriach Napoleona" w gminie Crissolo we Włoszech[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]