Pseudotriccus
| Pseudotriccus[1] | |||
| Taczanowski & Berlepsch, 1885[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – tyranulek rudogłowy (P. ruficeps) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Pseudotriccus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Pseudotriccus pelzelni Taczanowski & Berlepsch, 1885 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Pseudotriccus – rodzaj ptaków z podrodziny muchotyraników (Pipromorphinae) w rodzinie muchotyranikowatych (Pipromorphidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej oraz we wschodniej Panamie (Ameryka Centralna)[5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 11–11,5 cm; masa ciała 7–11 g[6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Pseudotriccus: gr. ψεῦδος pseudos „fałszywy”; τρίκκος trikkos „mały, nieznany ptak”; w ornitologii triccus oznacza ptaka z rodziny tyrankowatych[7].
- Caenotriccus: gr. καινος kainos „nowy”; τρίκκος trikkos „mały, nieznany ptak”; w ornitologii triccus oznacza ptaka z rodziny tyrankowatych[8]. Gatunek typowy: Muscicapa ruficeps Lafresnaye, 1843.
- Pseudomyobius: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Myiobius Darwin, 1839 (szczecinówka)[9]. Gatunek typowy: Pseudomyobius annectens Salvadori & Festa, 1899 (= Pseudotriccus pelzelni Taczanowski & Berlepsch, 1885).
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
- Pseudotriccus pelzelni Taczanowski & Berlepsch, 1885 – tyranulek brunatny
- Pseudotriccus simplex (von Berlepsch, 1901) – tyranulek rdzawolicy
- Pseudotriccus ruficeps (Lafresnaye, 1843) – tyranulek rudogłowy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pseudotriccus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ W. Taczanowski & H. von Berlepsch. Troisième liste des Oiseaux recueilllis per M. Stolzmann dans L’Eucadeur. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1885, s. 88, 1885. (fr.).
- ↑ P.L. Sclater: Catalogue of the Passeriformes, or perching birds in the collection of the British Museum. Cz. 14: Oligomyodæ, or the families Tyrannidæ, Oxyrhamphidæ, Pipridæ, Cotingidæ, Phytotomidæ, Philepittidæ, Pittidæ, Xenicidæ, and Eurylæmidæ. London: Printed by order of the TrusteeS, 1888, s. 86. (ang.).
- ↑ T. Salvadori & E. Festa. Viaggio del Dott. E. Festa nella Repubblica dell’Ecuador e regione vicina. Descrizione di tre nuove specie di uccelli. „Bollettino dei musei di zoologia ed anatomia comparata della R. Università di Torino”. 14 (362), s. 12, 1899. (wł.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tyrant flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-06]. (ang.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tyrant Flycatchers (Tyrannidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.tyrann2.01. [dostęp 2021-03-16]. (ang.).
- ↑ Pseudotriccus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).
- ↑ Caenotriccus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).
- ↑ Pseudomyobius, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Pipromorphinae Bonaparte, 1853 - muchotyraniki (wersja: 2020-12-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-06].
