Pyszałek czarnodzioby
| Drepanornis albertisi[1] | |||
| (P. L. Sclater, 1873) | |||
 Para pyszałków czarnodziobych – samiec (powyżej), samica (poniżej) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
pyszałek czarnodzioby | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Pyszałek czarnodzioby[4] (Drepanornis albertisi) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny cudowronek (Paradisaeidae). Występuje plamowo w północno-zachodniej i wschodniej części Nowej Gwinei[3][5]. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Podgatunki i zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia trzy podgatunki D. albertisi, które zamieszkują[5]:
- D. a. albertisi (P. L. Sclater, 1873) – północno-zachodnia Nowa Gwinea
- D. a. cervinicauda P. L. Sclater, 1884 – południowo-wschodnia Nowa Gwinea
- D. a. geisleri A. B. Meyer, 1893 – północno-wschodnia Nowa Gwinea
Proponowany podgatunek inversus, opisany z góry Kunupi, został zsynonimizowany z cervinicauda[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała około 35 cm[6]. Upierzenie generalnie brązowe, zlewające się z tłem otoczenia[6]. Długi, wąski i zakrzywiony dziób[6].
Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Biotop[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje lasy górskie, gdzie najczęściej przebywa w najwyższych partiach drzew[6].
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Ze względu na utrudnioną obserwację ich siedlisk, stosunkowo niewiele wiadomo o zwyczajach tego gatunku[6]. Samiec potrafi głośno i melodyjnie śpiewać[6].
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Pokarm stanowią owoce i bezkręgowce[6].
Lęgi[edytuj | edytuj kod]
W czasie pokazów godowych, samiec prezentuje napuszone partie ubarwienia na bokach ciała[6]. Samica składa do dużego gniazda w kształcie czarki 1 różowokremowe jajo, z szarymi i czerwonymi plamkami[6].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pyszałka czarnodziobego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako rzadki. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Drepanornis albertisi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Black-billed Sicklebill (Drepanornis albertisi). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-24)]. (ang.).
- ↑ a b c Drepanornis albertisi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradisaeidae Vigors, 1825 - cudowronki - Birds of paradise (wersja: 2021-04-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-06-19].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, melampittas, Ifrit, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-06-21]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i David Alderton, Encyklopedia ptaków świata, Warszawa: Wydawnictwo Dragon, 2020, s. 415, ISBN 978-83-8172-650-4 (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).