Raczkowe Stawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mircea (dyskusja | edycje) o 14:50, 24 sie 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Raczkowe Stawy, widok z Jarząbczego Wierchu
Raczkowe Stawy, widok z Starorobociańskiego Wierchu

Raczkowe Stawy (słow. Račkove plesá) – grupa niedużych stawów w Dolinie Raczkowej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajdują się one w górnym piętrze tej doliny, tzw. Dolinie Zadniej Raczkowej, pod zboczami Kończystego Wierchu, Jarząbczego Wierchu i Starorobociańskiego Wierchu. Nazwa stawów pochodzi od nazwy doliny, ta zaś od nazwiska. Stawy są pochodzenia lodowcowego, zajmują wgłębienia pomiędzy morenami dawnego lodowca zalegającego tę dolinę. Do grupy należą 3 większe stawy oraz 7 mniejszych. Niektóre z nich czasami wysychają. 3 większe stawy znajdują się na najwyższym piętrze doliny i są to[1]:

  • Zadni Staw Raczkowy – najwyższy, przylegający bezpośrednio do skał,
  • Suchy Staw Raczkowy – południowo-zachodni z grupy stawów, często wysychający – czasami łączy się odnogą z Przednim Stawem Raczkowym,
  • Przedni Staw Raczkowy – największy, położony najbliżej szlaku turystycznego.

Ze stawów tych wypływa Raczkowy Potok. Wiosną, zasilane wodami z topniejących śniegów często łączą się one w jeden duży staw. Prócz tych 3 stawów występuje jeszcze kilka niżej położonych, niewielkich stawków okresowo wysychających. Najniżej z nich położony jest w leju ziemnym Czarny Raczkowy Stawek, leżący zaraz powyżej progu Zadniej Doliny Raczkowej.

Stawy badane były już dawno. Pierwszy pomierzył ich wysokość ponad poziomem morza Göran Wahlenberg (w 1813). Potem badał je Ludwik Zejszner w 1845, 1850 i 1856, określając je nazwą Morskiego Oka lub Raczkowego Jeziora.

 Osobny artykuł: Jeziora tatrzańskie.

Szlaki turystyczne

Szlak żółty – żółty szlak z rozdroża Niżnia Łąka przez Dolinę Raczkową do Rozdroża pod Klinem i dalej Doliną Zadnią Raczkową obok stawów na Starorobociańską Przełęcz i Kończysty Wierch (2002 m). Suma wzniesień ok. 1050 m.
  • Czas przejścia z Niżniej Łąki do Rozdroża pod Klinem: 2:30 h, ↓ 1:45 h
  • Czas przejścia od rozdroża na Starorobociańską Przełęcz: 2 h, ↓ 1:30 h[2]
  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.

Bibliografia

  1. Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998.
  2. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.
  3. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.