Reintegracja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Reintegracja (z łac. re- 'ponownie' i integratio 'odnowienie' od integrare 'odnawiać, odtwarzać' z integer 'nietknięty, cały')[1] – odzyskanie obywatelstwa utraconego wskutek zawarcia małżeństwa z cudzoziemcem lub w związku z zawarciem takiego małżeństwa.

W myśl przepisów uchylonej ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim[2], odzyskanie obywatelstwa polskiego w trybie reintegracji następowało, jeżeli po ustaniu małżeństwa zawartego z cudzoziemcem lub jego unieważnieniu osoba zainteresowana złożyła odpowiednie oświadczenie przed właściwym organem (wojewodą lub konsulem) i organ ten wydał decyzję o przyjęciu oświadczenia. Przyjęcie oświadczenia mogło być uzależnione od złożenia dowodu utraty lub zwolnienia z obywatelstwa obcego.

W obecnej ustawie z 2 kwietnia 2009 r.[3] ta forma przywrócenia obywatelstwa polskiego nie została uwzględniona. Art. 5 stanowi, iż "Zawarcie związku małżeńskiego przez obywatela polskiego z osobą niebędącą obywatelem polskim nie powoduje zmian w obywatelstwie małżonków."

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]