Rejon koziatyński

Rejon koziatyński
	Rejon
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	winnicki
Siedziba	Koziatyn
Powierzchnia	1120 km²
Populacja (2017); • liczba ludności	; 39 395
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Rejon koziatyński – jednostka administracyjna w składzie obwodu winnickiego Ukrainy.

Powstał w 1923. Ma powierzchnię 1120 km² i liczy około 40 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu jest Koziatyn.

W skład rejonu wchodzą 2 osiedlowe rady oraz 32 silskie rady, obejmujące 71 wsi.

Miejscowości rejonu[edytuj | edytuj kod]

(Безіменне)
Biłopilla (Білопілля)
Błażejówka (Блажіївка)
Brodeckie (Бродецьке)
(Чернички)
(Дубина)
Dzierżanówka (Держанівка)
Mecherzyńce Dębowe (Дубові Махаринці)
(Флоріанівка)
Hłuchiwci (Глухівці)
(Глухівці) osada
(Гурівці)
(Хліборобне)
Iwankowce^[2] (Іванківці)
Józefówka (Йосипівка)
Jurówka (Юрівка)
Karolówka (Королівка)
Kaszperówka (Кашперівка)
Koziatyn (Козятин)
Kordyszówka (Кордишівка)
(Коритувата)
Krasne (Красне)
(Куманівка)
Listopadówka (Листопадівка)
(Лозівка)
Łopatyn (Лопатин)
Machnówka (Комсомольське)
(Мала Клітинка)
(Малишівка)
(Марківці)
Mecherzyńce^[3] (Махаринці)
(Медведівка)
(Миколаївка)
(Михайлин)
(Молодіжне)
(Молотківці)
(Мухувата)
Mszaniec^[4] (Мшанець)
Niemierzyńce^[5] (Немиринці)
(Непедівка)
(Панасівка)
(Перемога)
(Пиковець)
(Пляхова)
Policzyńce^[6] (Поличинці)
(Прушинка)
Puzyrki (Пузирки)
Pustocha (Пустоха)
(Рубанка)
Samhorodek (Самгородок)
(Селище)
(Сестринівка)
(Сигнал)
Sokolec^[7] (Сокілець)
(Садове)
(Сошанське)
(Тернівка)
Tytusówka (Титусівка)
(Туча)
(Широка Гребля)
(Велике)
(Великий Степ)
(Верболози)
Wernyhródek (Вернигородок)
(Вівсяники)
(Вовчинець)
Woskodawińce^[8] (Воскодавинці)
(Збараж)
Zozulińce (Зозулинці)
(Жежелів)
Żurbińce (Журбинці)

Nieistniejące

Wiktorówka^[9] (Ві́кторівка)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 травня 2017 року // Головне управління статистики у Вінницькій області
↑ Iwankowce 1.), gm. Puzyrki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 617 .
↑ Mecherzyńce Wołoskie 3.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 895 .
↑ Mszaniec 1.) wś, powiat berdyczowski, parafia Machnówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 783 .
↑ Niemierzyńce, 2.) wś, powiat winnicki, gm. Małe Kutyszcze, par. Pików, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 88 .
↑ Policzyńce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 591 .
↑ Sokolec (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 17 .
↑ Woskodawińce 1.) wś, powiat berdyczowski, gm. Samhorodek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 7 .
↑ Wiktorówka 1.) wś, powiat berdyczowski, gm. Samhorodek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 448 ., dawna wieś, została podporządkowana gminie wiejskiej Воскодавинці

[1] Чисельність населення (за оцінкою) на 1 травня 2017 року // Головне управління статистики у Вінницькій області

[2] Iwankowce 1.), gm. Puzyrki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 617 .

[3] Mecherzyńce Wołoskie 3.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 895 .

[4] Mszaniec 1.) wś, powiat berdyczowski, parafia Machnówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 783 .

[5] Niemierzyńce, 2.) wś, powiat winnicki, gm. Małe Kutyszcze, par. Pików, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 88 .

[6] Policzyńce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 591 .

[7] Sokolec (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 17 .

[8] Woskodawińce 1.) wś, powiat berdyczowski, gm. Samhorodek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 7 .

[9] Wiktorówka 1.) wś, powiat berdyczowski, gm. Samhorodek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 448 ., dawna wieś, została podporządkowana gminie wiejskiej Воскодавинці

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]