49°42′N 28°50′E/49,700000 28,833333Koziatyn
| |||||
 Dworzec kolejowy | |||||
| |||||
| Państwo |  Ukraina
| ||||
| Obwód |  winnicki
| ||||
| Rejon | koziatyński | ||||
| Powierzchnia | 12,5 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
23 241[1] | ||||
| Nr kierunkowy | +380 4342 | ||||
| Kod pocztowy | 22100 | ||||
Położenie na mapie obwodu winnickiego   Koziatyn | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  Koziatyn | |||||
| 49°42′N 28°50′E/49,700000 28,833333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Ukraina
| |||||
Koziatyn (ukr. Козятин) – miasto na Ukrainie, w obwodzie winnickim, nad rzeką Hujwą, siedziba rejonu koziatyńskiego. Historycznie leży na Podolu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1734 roku[2]. Do 1793 leżała w granicach Korony Królestwa Polskiego, po czym na skutek II rozbioru Polski została włączona do Imperium Rosyjskiego. Impulsem do rozwoju Koziatyna była budowa kolei kijowsko-bałtyckiej w drugiej połowie XIX wieku[2]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej w kwietniu 1920 Koziatyn został zdobyty przez Polaków pod dowództwem gen. Jana Romera. W 2006 w mieście powstała Polska Szkoła Sobotnio-Niedzielna[2], w 2007 Centrum Kultury Polskiej im. T. Padury[3], a w 2010 został zarejestrowany Rodzinny Dom Polski im. Rafała Górskiego[4].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Dworzec kolejowy
- Wieża ciśnień
- Gmach Szkoły nr 2
Urodzeni w Koziatynie[edytuj | edytuj kod]
- Ewa Bonacka – aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna oraz reżyser teatralny
Ludzie związani z miastem[edytuj | edytuj kod]
- Leon Łapiński – generał brygady Ludowego Wojska Polskiego, urodzony w Koziatynie
- Tymko Padura – poeta i kompozytor, autor pieśni Hej, sokoły, mieszkał i zmarł w Koziatynie[2]
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Gmach administracji kolei
Dworzec kolejowy
Wieża ciśnień
Wnętrze dworca kolejowego
_05.jpg)
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.12
- ↑ a b c d Polska szkoła, www.polska-szkola.pl [dostęp 2017-11-24].
- ↑ Podolskie kwiaty z Koziatyna - Towarzystwo Miłośników Kultury Kresowej, www.kresowianie.info [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Dom polski w Koziatyniu — Mozaika Berdyczowska, mozberd.com.ua [dostęp 2017-11-24] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Koziatyn w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
| ||||
| ||||
