Rejon tetyjowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
tetyjowski
— Rejon —
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo  Ukraina
Siedziba Tetyjów
Powierzchnia 756 km²
Populacja (2018)
• liczba ludności
31 622[1]
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Portal Portal Ukraina

Rejon tetyjowski – jednostka administracyjna w składzie obwodu kijowskiego Ukrainy.

Powstał w 1923. Ma powierzchnię 756 km² i liczy około 32 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu jest Tetyjów.

W skład rejonu wchodzą 1 miejska rada oraz 22 silskie rady, obejmujące 32 wsie.

Miejscowości rejonu[edytuj | edytuj kod]

  • Burkowce[2] (Бурківці)
  • Chmielówka[3] (Хмелівка)
  • Czerepin[4] (Черепин)
  • Czerepinka[5] (ukr. Czerepynka - Черепинка)
  • Denhofówka[6] (ukr. Denychiwka) (Денихівка)
  • Dąbrówka[7] (Дібрівка)
  • Dubyna (Дубина)
  • Hałajki[8] (Hałajky - Галайки)
  • Hałajki (Голодьки)
  • Horoszków[9] (Горошків)
  • Hryhorówka (Григорівка)
  • Kasperówka[10] (Кашперівка)
  • Kluki[11] (Клюки)
  • Koszów[12] (Кошів)
  • Ladzka Słoboda [13] (Stepowe)
  • Mołoczne[14] (Молочне)
  • Michajłówka[15] (Михайлівка)
  • Nenadycha[16] (Ненадиха)
  • Odajpil[17] (Одайпіль)
  • Persze Trawnia[18] (Перше Травня)
  • Piatyhory[19] (П'ятигори)
  • Pohreby[20] (Погреби)
  • Rideńke[21] (Ріденьке)
  • Rosiszki[22] (Росішки)
  • Skibińce[23] (Скибинці)
  • Sofipol[24] (Софіпіль)
  • Stadnica[25] (Стадниця)
  • Tajnica[26] (Тайниця)
  • Tarasówka (Тарасівка)
  • Teleżyńce[27] (Теліжинці)
  • Tetyjów (Тетіїв)
  • Wysokie[28] (Високе)
  • Zwieniacza[29] (Дзвеняче)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 червня 2018 року // Головне управління статистики у Київській області
  2. ↑ Burkowce, wś, pow. taraszczański, o 6 wiorst od Tetyjowa, nad niewielką rzeczką wpadającą do Rośki, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
  3. ↑ Chmielówka (2), pow. lipowiecki, na pograniczu pow. taraszczańskiego, gmina Łukaszówka, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa 1900.
  4. ↑ Czerepin (1) nad rz. Mołochą, o 8 w. od m. Tetijowa, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
  5. ↑ Czerepinka, wś nad Kościanką (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa 1900.
  6. ↑ Denhofówka w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
  7. ↑ Dąbrówka (12), pow. taraszczański, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
  8. ↑ Hałajki, parafia rzymsko-katolicka w Piatyhorcach, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.
  9. ↑ Horoszków nad Mołoczną, o 2 w. od Tajnicy, o 8 w. od Piatyhor (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.
  10. ↑ Kaszperówka, nad Rośką, o 5 w. poniżej Tetyjowa, o 25 w. od Bosychbród (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.
  11. ↑ Kluki nad strugą Postawem, należały do jenerała Malczewskiego, (...) są tu kurhany, jest dawne zamczysko (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
  12. ↑ Koszów, na prawym brzegu Rosi, wprost Mormolijówki (...) w pobliżu kurhany gdzie Mazepa nakazał śmiercią Koczubeja i Iskrę w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
  13. ↑ Ladzka Słoboda w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.
  14. ↑ Mołoczna, zwana też Mołocha al. Minkowica (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
  15. ↑ Michajłówka Zachodnia, część wsi Zwieniacza (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885.
  16. ↑ Artykuł Edwarda Rulikowskiego, Nenadycha, wś. nad dopł. Mołoczny (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885., dawna własność E. Iwanowskiego
  17. ↑ Odajpol, (...), część miasteczka Piatyhory w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa 1902.
  18. ↑ W roku 2001 zamieszkiwane przez jedną osobę.
  19. ↑ Piatyhory, też Pustynne lub Przedpustynne, (...) kościół katolicki p. wezw. Wincentego z Ferrary, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VIII: Perepiatycha – Pożajście. Warszawa 1887.
  20. ↑ Pohreby (...) o 5 w. od Kaszperówki, (...) należała do klucza tetyjowskiego (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VIII: Perepiatycha – Pożajście. Warszawa 1887., dwór rodziny Świejkowskich z końca XIX w.
  21. ↑ Polskie nazwy na podst. Tetyjów w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa 1892.
  22. ↑ Rośka (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola. Warszawa 1890.
  23. ↑ Skibińce (4), przy ujściu Rośki do Rosi (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
  24. ↑ Sofipol, gm. Strzyżawka (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
  25. ↑ Stadnica, u źródeł rzeki Postawy (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola. Warszawa 1890., dwór wybudowany w połowie XIX w. w stylu klasycystycznym przez Wincentego Rogozińskiego, obiekt z wieżą, portykiem i kolumnami, obok wozownia ze stajnią, dom służących, ujeżdżalnia
  26. ↑ Tajnica nad Mołoczną (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa 1892.
  27. ↑ Teleżyńce (2), wś. nad Rośką (...), przed 1832 należała do Piotra Kopczyńskiego w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa 1892.
  28. ↑ Wysokie (3), (...) kaplicę katolicką wzniósł Ignacy Zwierzchowski (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIV: Worowo – Żyżyn. Warszawa 1895.
  29. ↑ Zwieniacza nad brzegiem Rośki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIV: Worowo – Żyżyn. Warszawa 1895.
p • d • e
Rejony obwodu kijowskiego
Rejony herb obwodu kijowskiego
Wydzielone miasta
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rejon_tetyjowski&oldid=57643413”