Na mapach: 49,340278°N 29,756389°E/49,340278 29,756389
Rejon tetyjowski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||
| |||||
| |||||
Państwo | ![]() | ||||
Siedziba | Tetyjów | ||||
Powierzchnia | 756 km² | ||||
Populacja (2018) • liczba ludności |
31 622[1] | ||||
Położenie na mapie![]() | |||||
Portal ![]() |
Rejon tetyjowski – jednostka administracyjna w składzie obwodu kijowskiego Ukrainy.
Powstał w 1923. Ma powierzchnię 756 km² i liczy około 32 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu jest Tetyjów.
W skład rejonu wchodzą 1 miejska rada oraz 22 silskie rady, obejmujące 32 wsie.
Miejscowości rejonu[edytuj | edytuj kod]
- Burkowce[2] (Бурківці)
- Chmielówka[3] (Хмелівка)
- Czerepin[4] (Черепин)
- Czerepinka[5] (ukr. Czerepynka - Черепинка)
- Denhofówka[6] (ukr. Denychiwka) (Денихівка)
- Dąbrówka[7] (Дібрівка)
- Dubyna (Дубина)
- Hałajki[8] (Hałajky - Галайки)
- Hałajki (Голодьки)
- Horoszków[9] (Горошків)
- Hryhorówka (Григорівка)
- Kasperówka[10] (Кашперівка)
- Kluki[11] (Клюки)
- Koszów[12] (Кошів)
- Ladzka Słoboda [13] (Stepowe)
- Mołoczne[14] (Молочне)
- Michajłówka[15] (Михайлівка)
- Nenadycha[16] (Ненадиха)
- Odajpil[17] (Одайпіль)
- Persze Trawnia[18] (Перше Травня)
- Piatyhory[19] (П'ятигори)
- Pohreby[20] (Погреби)
- Rideńke[21] (Ріденьке)
- Rosiszki[22] (Росішки)
- Skibińce[23] (Скибинці)
- Sofipol[24] (Софіпіль)
- Stadnica[25] (Стадниця)
- Tajnica[26] (Тайниця)
- Tarasówka (Тарасівка)
- Teleżyńce[27] (Теліжинці)
- Tetyjów (Тетіїв)
- Wysokie[28] (Високе)
- Zwieniacza[29] (Дзвеняче)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 червня 2018 року // Головне управління статистики у Київській області
- ↑ Burkowce, wś, pow. taraszczański, o 6 wiorst od Tetyjowa, nad niewielką rzeczką wpadającą do Rośki, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
- ↑ Chmielówka (2), pow. lipowiecki, na pograniczu pow. taraszczańskiego, gmina Łukaszówka, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa 1900.
- ↑ Czerepin (1) nad rz. Mołochą, o 8 w. od m. Tetijowa, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
- ↑ Czerepinka, wś nad Kościanką (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa 1900.
- ↑ Denhofówka w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
- ↑ Dąbrówka (12), pow. taraszczański, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
- ↑ Hałajki, parafia rzymsko-katolicka w Piatyhorcach, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.
- ↑ Horoszków nad Mołoczną, o 2 w. od Tajnicy, o 8 w. od Piatyhor (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.
- ↑ Kaszperówka, nad Rośką, o 5 w. poniżej Tetyjowa, o 25 w. od Bosychbród (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.
- ↑ Kluki nad strugą Postawem, należały do jenerała Malczewskiego, (...) są tu kurhany, jest dawne zamczysko (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
- ↑ Koszów, na prawym brzegu Rosi, wprost Mormolijówki (...) w pobliżu kurhany gdzie Mazepa nakazał śmiercią Koczubeja i Iskrę w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
- ↑ Ladzka Słoboda w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.
- ↑ Mołoczna, zwana też Mołocha al. Minkowica (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
- ↑ Michajłówka Zachodnia, część wsi Zwieniacza (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885.
- ↑ Artykuł Edwarda Rulikowskiego, Nenadycha, wś. nad dopł. Mołoczny (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885., dawna własność E. Iwanowskiego
- ↑ Odajpol, (...), część miasteczka Piatyhory w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa 1902.
- ↑ W roku 2001 zamieszkiwane przez jedną osobę.
- ↑ Piatyhory, też Pustynne lub Przedpustynne, (...) kościół katolicki p. wezw. Wincentego z Ferrary, (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VIII: Perepiatycha – Pożajście. Warszawa 1887.
- ↑ Pohreby (...) o 5 w. od Kaszperówki, (...) należała do klucza tetyjowskiego (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VIII: Perepiatycha – Pożajście. Warszawa 1887., dwór rodziny Świejkowskich z końca XIX w.
- ↑ Polskie nazwy na podst. Tetyjów w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa 1892.
- ↑ Rośka (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola. Warszawa 1890.
- ↑ Skibińce (4), przy ujściu Rośki do Rosi (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
- ↑ Sofipol, gm. Strzyżawka (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
- ↑ Stadnica, u źródeł rzeki Postawy (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola. Warszawa 1890., dwór wybudowany w połowie XIX w. w stylu klasycystycznym przez Wincentego Rogozińskiego, obiekt z wieżą, portykiem i kolumnami, obok wozownia ze stajnią, dom służących, ujeżdżalnia
- ↑ Tajnica nad Mołoczną (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa 1892.
- ↑ Teleżyńce (2), wś. nad Rośką (...), przed 1832 należała do Piotra Kopczyńskiego w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa 1892.
- ↑ Wysokie (3), (...) kaplicę katolicką wzniósł Ignacy Zwierzchowski (...) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIV: Worowo – Żyżyn. Warszawa 1895.
- ↑ Zwieniacza nad brzegiem Rośki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIV: Worowo – Żyżyn. Warszawa 1895.