Rekin ślepy

Rekin ślepy
	Brachaelurus waddi
	(Bloch & Schneider, 1801)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	chrzęstnoszkieletowe
Podgromada	spodouste
Rząd	dywanokształtne
Rodzina	Brachaeluridae
Rodzaj	Brachaelurus
Gatunek	rekin ślepy
Synonimy
	Squalus waddi Bloch & Schneider, 1801; Chiloscyllium modestum Günther, 1872; Chiloscyllium furvum Macleay, 1881;
	Squalus waddi Bloch & Schneider, 1801; Chiloscyllium modestum Günther, 1872; Chiloscyllium furvum Macleay, 1881;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rekin ślepy^[6] (Brachaelurus waddi) – gatunek średniego rekina z rodziny Brachaeluridae, zamieszkującego płytkie wody przybrzeżne wschodniej Australii. Po raz pierwszy ten gatunek opisali niemieccy ichtiolodzy Marcus Elieser Bloch i Johann Gottlob Theaenus Schneider. Jest całkowicie niegroźny dla ludzi. Gdy zostanie przestraszony obraca gałki oczne do tyłu tak, że sprawia wrażenie ślepego.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Rekin ślepy występuje w środkowej części wschodniego wybrzeża Australii, od Mooloolaba w południowym Queensland, do Zatoki Jervis w Nowej Południowej Walii. Doniesienia o napotkaniu rekina w wodach zachodniej i północnej Australii, okazały się nieprawdziwe, gatunek pomylono z Chiloscyllium punctatum. Rekin ślepy zamieszkuje strefę bentoniczną, głównie skaliste brzegi, od basenów pływowych do głębokości 100 m.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Rekin ślepy osiąga maksymalnie około 1,2 m długości. Ma krępe ciało z dwiema blisko położonymi płetwami grzbietowymi podobnej wielkości, płetwą odbytową i długą płetwą ogonową. Głowa lekko spłaszczona, duże tryskawki umieszczone pod małymi oczami, dobrze rozwinięte nozdrza z odchodzącymi od nich wąsami. Skóra gładka, pokryta małymi plakoidalnymi łuskami. Ubarwienie od jasnego do ciemnobrązowego, strona brzuszna barwy żółtobrązowej. Ciało i płetwy zwykle nakrapiane małymi białymi plamkami. Młode osobniki posiadają szerokie, ciemne pasy w poprzek ciała, które zanikają w miarę dorastania.

Odżywianie i rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Rekin prowadzi nocny tryb życia, żywi się głównie małymi rybami, krabami, krewetkami, kałamarnicami i ukwiałami.

Gatunek jest jajożyworodny. Samica rodzi 7-8 młodych w jednym miocie, późnym latem lub na wiosnę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Brachaelurus waddi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ M.E. Bloch & J.G. Schneider: Systema Ichthyologiae Iconibus cx Ilustratum. Post obitum auctoris opus inchoatum absolvit, correxit, interpolavit. Berolini: Sumtibus Auctoris Impressum et Bibliopolio Sanderiano Commissum, 1801, s. 130. (łac.).
↑ A.C.L.G. Günther. Report on several collections of fishes recently obtained for the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 40 (3), s. 654, 1872. (ang.).
↑ A. Macleay. A descriptive catalogue of Australian fishes. Part IV. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. 6 (2), s. 364, 1881. (ang.).
↑ Brachaelurus waddi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Leonardo Compagno et al, 1999. Rekiny. Cibet.

[itis-1] Brachaelurus waddi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Bloch&Schneider-2] M.E. Bloch & J.G. Schneider: Systema Ichthyologiae Iconibus cx Ilustratum. Post obitum auctoris opus inchoatum absolvit, correxit, interpolavit. Berolini: Sumtibus Auctoris Impressum et Bibliopolio Sanderiano Commissum, 1801, s. 130. (łac.).

[Günther-3] A.C.L.G. Günther. Report on several collections of fishes recently obtained for the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 40 (3), s. 654, 1872. (ang.).

[Macleay-4] A. Macleay. A descriptive catalogue of Australian fishes. Part IV. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. 6 (2), s. 364, 1881. (ang.).

[iucn-5] Brachaelurus waddi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[6] Leonardo Compagno et al, 1999. Rekiny. Cibet.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]