Rezerwat Archeologiczny Zawodzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kalisz – Zawodzie
grodzisko wczesnośredniowieczne
Ilustracja
Zawodzie, widok z lotu ptaka (2019)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kalisz

Strona internetowa
Rezerwat Archeologiczny Zawodzie
Oddział Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu
Ilustracja
Model kolegiaty św. Pawła (2010)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kalisz

Adres

ul. Bolesława Pobożnego 87–105
62-800 Kalisz

Data założenia

1961

Powierzchnia ekspozycji

19 766 m²

Kierownik

Joanna Walczak[1]

Położenie na mapie Kalisza
Mapa konturowa Kalisza, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Archeologiczny Zawodzie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Archeologiczny Zawodzie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Archeologiczny Zawodzie”
Ziemia51°44′47,62″N 18°06′08,14″E/51,746561 18,102261
Strona internetowa
Budynki rezerwatu w trakcie budowy w 2007
Fragment rekonstrukcji grodu

Rezerwat Archeologiczny Zawodzierezerwat archeologiczny w Kaliszu, na Zawodziu, oddział Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu; dokumentuje historię badań archeologicznych prowadzonych na terenie wczesnośredniowiecznego grodu na Zawodziu.

Pierwszy gród na Zawodziu został wzniesiony w latach około 850–860[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Główną część rezerwatu archeologicznego stanowi częściowo zrekonstruowany gród, otoczony wałem obronnym, sięgającym miejscami 5 metrów wysokości. Pierwsze wzmianki o grodzie znalazły się już w 1106 w kronice Galla Anonima. Badania archeologiczne pozostałości grodu rozpoczął w 1903 Włodzimierz Demetrykiewicz. Kolejne, w związku obchodami 1800-lecia miasta, prowadzono w latach 1958–1965. W ich wyniku odsłonięto relikty palatium[3], kolegiaty św. Pawła Apostoła, przykościelnego cmentarza, konstrukcji obronnych.

W trakcie kolejnych badań przeprowadzonych w latach 1983–1992 odsłonięto pozostałości kościoła drewniano-glinianego. Po zakończeniu ostatnich badań przystąpiono do zagospodarowania wykopalisk w celu dokonania ich kompleksowej ochrony z jednoczesnym wykorzystaniem ich w celach ekspozycyjnych. Pierwszy pawilon (tzw. budynek bramy) w nowym rezerwacie otwarto w czerwcu 1995 roku. Pierwsza wystawa obejmowała makiety kaliskich zabytków, fotografie, rysunki i plansze informacyjne. W roku 2007 dzięki środkom pozyskanym z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego zrekonstruowano zabudowania grodu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Struktura - MOZK [online], muzeumwkaliszu.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  2. Andrzej Buko: Archeologia Polski wczesnośredniowiecznej. Odkrycia, hipotezy, interpretacje. Warszawa: Wydawnictwo „Trio”, 2005, s. 188. ISBN 83-7436-023-2.
  3. Tadeusz Baranowski, Edward Pudełko, Jerzy Aleksander Splitt: Pradzieje i wczesne średniowiecze regionu kaliskiego. Kalisz: Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej w Kaliszu, 2003, s. 101. ISBN 83-88042-23-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]