Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej w Kaliszu
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Tadeusza Kościuszki 12 |
| Data założenia |
19 listopada 1906 |
| Dyrektor |
Sylwia Kucharska (od 2015) |
| Oddziały | |
Położenie na mapie Kalisza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 51°45′38,69″N 18°04′55,82″E/51,760747 18,082172
| |
| Strona internetowa | |
Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej w Kaliszu (MOZK) – muzeum okręgowe w Kaliszu założone w 1906 jako Muzeum Archeologiczne, wojewódzka instytucja kultury, wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów (nr 38) w 1998; jedno z najstarszych muzeów regionalnych w Polsce[2], dokumentuje historię Kalisza i Kaliskiego (wschodniej Wielkopolski).
W latach 1997–2015 dyrektorem muzeum był Jerzy Aleksander Splitt; od 2015 dyrektorem jest Sylwia Kucharska.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą wiadomością o zamiarze utworzenia muzeum w Kaliszu jest notatka z 1883, która ukazała się na łamach dziennika „Kaliszanin”. W 1900 w nowo wybudowanym ratuszu w Kaliszu otwarto wystawę czasową poświęconą archeologii i sztuce. W 1906 zbiory sekcji starożytności przy Towarzystwie Popierania Przemysłu i Handlu dały początek Muzeum Archeologicznemu. W 1909 powstało Muzeum Pomocy i Pokazów Szkolnych, przeznaczone na cele edukacyjne (Sekcja pokazów i pomocy szkolnych), którego organizatorką była Felicja Łączkowska, zaś przy miejscowym oddziale Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego powstało Muzeum Krajoznawcze. Po kilku latach powiększania i przenoszenia zbiorów wszystkich placówek, w kwietniu 1914 całość udostępniono zwiedzającym pod nazwą Muzeum Ziemi Kaliskiej.
Wybuch II wojny światowej spowodował koniec działalności i niemal całkowitą utratę zbiorów. Po wojnie rozpoczęto ponowne budowanie kolekcji. Pierwszą powojenną ekspozycję udostępniono w 1948, w 1953 pozyskano budynek przy ulicy Kościuszki 12.
Zdeponowany w 1958 w muzeum skarb ze Słuszkowa zawiera m.in. najliczniejszy skarb monet w Polsce i najliczniejszy zbiór denarów krzyżowych na świecie[3], w tym najliczniejszy zbiór denarów Sieciecha (122 sztuki). Legenda otokowa denarów Sieciecha „ZETECH” (Sieciech) jest jednym z najstarszych zabytków języka polskiego.
Zbiory[edytuj | edytuj kod]
Zasoby muzeum podzielone są na część poświęconą badaniom archeologicznym okolicznych terenów (kolekcja kamiennych toporków, inwentarz metalowy, wyposażenie obiektów grobowych, zabytki dotyczące rozwoju osadnictwa), część etnograficzną (dewocjonalia, stroje, instrumenty, sprzęty domowe i narzędzia rzemieślnicze, rękodzieło), cześć historyczną (militaria, archiwalia kartograficzne, ikonografia, zbiory numizmatyczne), dział sztuki oraz dział gromadzący wydawnictwa związane z Kaliskiem.
W strukturze muzeum znajdują się również:
- Rezerwat Archeologiczny w Kaliszu-Zawodziu
- Centrum Rysunku i Grafiki im. Tadeusza Kulisiewicza w Kaliszu
- Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie
-
Wystawa archeologiczna (1900)
-
-
-
.JPG)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Edward Chwalewik: Zbiory polskie : archiwa, bibljoteki, gabinety, galerje, muzea i inne zbiory pamiątek przeszłości w ojczyźnie i na obczyźnie w porządku alfabetycznym według miejscowości ułożone. T. 1: A–M. Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Jakuba Mortkowicza, Towarzystwo Wydawnicze w Warszawie, 1926, s. 141.
- ↑ Stanisław Lorentz: Przewodnik po muzeach i zbiorach w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1971, s. 90.
- ↑ Adam Kędzierski. Polskie denary krzyżowe w skarbie ze Słuszkowa. „Wiadomości Numizmatyczne”. 1–2 (163–164), s. 21–48, 1998.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Muzea Wielkopolski. Poznań: Kwartet, 2004, s. 38–40. ISBN 83-917016-5-4.