Przejdź do zawartości

Rhinochimaera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rhinochimaera
Garman, 1901[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – R. atlantica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zrosłogłowe

Rząd

chimerokształtne

Rodzina

drakonowate

Rodzaj

Rhinochimaera

Typ nomenklatoryczny

Harriotta pacifica Mitsukuri, 1895

Gatunki

5 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Rhinochimaerarodzaj ryb zrosłogłowych z rodziny drakonowatych (Rhinochimaeridae).

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach zachodniego, południowo-wschodniego i północno-wschodniego Oceanu Atlantyckiego, Oceanu Arktycznego oraz w różnych obszarach Indo-Pacyfiku[2][3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała do 159 cm; masa ciała (największa opublikowana) 3,2 kg[3]. Wśród drakonowatych wyróżniają się grzbietowo-brzusznym spłaszczeniem pyska[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1901 roku amerykański ichtiolog i herpetolog Samuel Garman w artykule poświęconym rodzajom i rodzinom ryb chimerokształtnych opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the New England Zoölogical Club[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie (również monotypowe)) R. pacifica.

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Rhinochimaera: gr. ῥιςrhis, ῥινος rhinos ‘nos, pysk’; rodzaj Chimaera Linnaeus, 1758 (Chimaeridae)[5].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[2]:

Opisano również gatunki wymarłe:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b S. Garman. Genera and families of the chimaeroids. „Proceedings of the New England Zoölogical Club”. 2, s. 75, 1901. (ang.). 
  2. a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  3. a b R. Froese & D. Pauly: Rhinochimaera. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-24]. (ang.).
  4. G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970, s. 87.
  5. Ch. Scharpf: Family Rhinochimaeridae Garman 1901 (Longnose Chimaeras). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-24]. (ang.).
  6. Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. arenicola.
  7. Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. caucasica.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

J. Pollerspöck & N. Straube: Bibliography Database of living/fossil sharks, rays and chimaeras (Chondrichthyes: Elasmobranchii, Holocephali). shark.refrences.com, 2023. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).