Ropień podprzeponowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ropień podprzeponowy (łac. abscessus subdiaphragmaticus).

Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Ropień podprzeponowy może być powikłaniem większości stanów zapalnych toczących się w jamie brzusznej w sąsiedztwie przepony. Przykładem może być powikłanie wcześniejszego ropnia wątroby, pęknięcie wrzodu żołądka, a nawet zapalenie wyrostka robaczkowego. Każde z tych schorzeń może powodować rozprzestrzenianie się zmian zapalnych w kierunku przepony.

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Zwracać uwagę będzie wysokie ustawienie przepony i jej ograniczona ruchomość. Poza tym występować będą typowe objawy zakażenia jamy brzusznej - wymioty, gorączka, dreszcze.

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

Chirurgiczne. Zgodnie z zasadą ibi pus ubi evacue (oznacza konieczność usunięcia ropy, jeżeli chce się osiągnąć efekt leczniczy). Następnie celowana antybiotykoterapia.

Rokowanie[edytuj | edytuj kod]

Niepewne. Wiele zależy od wieku i stanu ogólnego chorego. Ważna jest również pierwotna przyczyna ropnia. Rokowanie w tej chorobie zawsze trzeba traktować poważnie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Choroby wewnętrzne. Franciszek Kokot (red.).