Rosyjski cmentarz wojskowy w Mourmelon-le-Grand
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wojenny |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Powierzchnia cmentarza |
0,3 ha |
| Liczba pochówków |
915 |
| Liczba grobów |
460 |
| Data otwarcia |
1916 |
Położenie na mapie Francji  | |
| 49,158437°N 4,399487°E/49,158437 4,399487 | |
Rosyjski cmentarz wojskowy w Mourmelon-le-Grand (fr. Cimetière militaire russe de Saint-Hilaire-le-Grand) – cmentarz 915 oficerów i żołnierzy Rosyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego we Francji poległych i zmarłych z ran w latach 1916–1918. Na jego terenie znajduje się cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego oraz skit Wszystkich Świętych Ziemi Ruskiej, podlegający Zachodnioeuropejskiemu Egzarchatowi Parafii Rosyjskich[1].
Cmentarz[edytuj | edytuj kod]
Na cmentarzu pochowanych zostało 915 żołnierzy i oficerów Rosyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego we Francji walczących w I wojnie światowej w Szampanii[2].
W latach 1936–1937 ze środków zebranych przez emigrantów rosyjskich we Francji, z inicjatywy związku oficerów korpusu, wzniesiona została cerkiew-pomnik. Jej projekt, nawiązujący do architektury prawosławnych świątyń Pskowa i Nowogrodu, opracował Aleksiej Benois. Sumą 12 tys. franków budowę obiektu wsparł kompozytor Siergiej Rachmaninow. Gotową świątynię poświęcił 13 maja 1937 metropolita zachodnioeuropejski Eulogiusz[3].
Aleksiej Benois jest również autorem fresków na ścianach cerkwi, stylistycznie nawiązujących do rosyjskiej XV-wiecznej sztuki sakralnej, a jego żona Margarita pracowała przy wyszywaniu chorągwi procesyjnych dla świątyni. Ikony dla ikonostasu napisali P. Fiodorow i J. Lwowa[3].
Skit[edytuj | edytuj kod]
Życie monastyczne w sąsiedztwie cmentarza w Mourmelon-le-Grand zainicjował mnich Aleksy (Kiriejewski) z Athosu w 1932. Zakupił on w sąsiedztwie nekropolii dwuhektarową działkę, na której wzniósł dwa baraki. W jednym urządzona została cerkiew, w drugim mieli zatrzymywać się pielgrzymi. W zamyśle twórcy skitu miał on stanowić miejsce modlitwy za dusze poległych żołnierzy, jak również za wszystkich zmarłych na emigracji. W 1986 cerkiew-barak zastąpiono drewnianą świątynią[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ermitage de tous-les-saints-de-la-Terre-Russe
- ↑ J.-P. Husson, Le cimetière russe de Saint-Hilaire-le-Grand. Les soldats russes en France
- ↑ a b c ХРАМ-ПАМЯТНИК ВОСКРЕСЕНИЯ ХРИСТОВА НА РУССКОМ ВОИНСКОМ КЛАДБИЩЕ. Мурмелон, Франция. [dostęp 2013-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-24)].