Przejdź do zawartości

Rozrzutka alpejska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozrzutka alpejska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

paprotkowce

Rodzina

rozrzutkowate

Rodzaj

rozrzutka

Gatunek

rozrzutka alpejska

Nazwa systematyczna
Woodsia alpina (Bolton) S. F. Gray
Nat. Arr. Brit. Pl. 2: 17 (1821)[3]

Rozrzutka alpejska (Woodsia alpina (Bolton) S. F. Gray) – gatunek rośliny z rodziny rozrzutkowatych (Woodsiaceae).

Morfologia i biologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit o wysokości do 20 cm. Liście podwójnie pierzaste o okrągłodeltoidalnych odcinkach. Pod liśćmi zarodnie otoczone zawijką podzieloną na włosowate odcinki. Zarodniki dojrzewają w sierpniu. Pod ziemią krótkie kłącze. Rośnie na miejscach nasłonecznionych, w szczelinach skał, zarówno wapiennych, jak i granitowych. Liczba chromosomów 2n = 156[4].

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek arktyczno-górski, występujący tylko na terenach arktycznych półkuli północnej i w wyższych partiach gór. W Polsce gatunek ten podany został tylko z pojedynczych stanowisk w Sudetach (w Małym Śnieżnym Kotle w Karkonoszach) i trzech w Tatrach: Koński Żleb (ok. 1100–1200 m n.p.m.), Suchy Wierch (1480 m) i Ceprostrada (1900 m). W słowackich Tatrach podano 12 jej stanowisk[4].

Zagrożenia i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Kategorie zagrożenia gatunku:

Gatunek jest w Polsce zagrożony z racji rzadkości swojego występowania, ponadto stanowisko znajdujące się przy Ceprostradzie jest narażone na zadeptanie. Stanowisko w Końskim Żlebie jest monitorowane[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. The Pteridophyte Phylogeny Group, A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI10.1111/jse.12229.
  3. The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
  4. a b c Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  5. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  6. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  7. R. Kaźmierczakowa, K. Zarzycki: Polska czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  8. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.