Rusałka ceik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rusałka ceik
Polygonia c-album
(Karol Linneusz, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

rusałkowate

Rodzaj

Polygonia

Gatunek

rusałka ceik

Rusałka ceik (Polygonia c-album L.) – gatunek motyla z rodziny rusałkowatych (Nymphalidae).

Cechy
Skrzydła o rozpiętości 45–50 mm, silnie postrzępione, z wierzchu rdzawe z czarnymi i brunatnymi plamkami. Na spodzie tylnego skrzydła niewielki biały znak przypominający literę C[1]. Z wyglądu rusałka ceik podobna jest do rusałki pokrzywnika, różni się jednak wyraźnie powcinanymi brzegami skrzydeł. U pokolenia wczesnoletniego spodnia strona tylnych skrzydeł jest bardzo kolorowa, z elementami brązowymi i fioletowymi, u pokolenia zimującego jest ciemnobrązowa z metalicznie zielonym brzegiem[2].
Występowanie
Owady dorosłe można spotkać od wczesnej wiosny do końca czerwca (egzemplarze zimujące), a następnie od lipca do późnej jesieni. Typowe biotopy tego motyla to tereny ruderalne, ogrody, polany i drogi leśne[1]. Gatunek pospolity[2].
Gąsienica
Rozwój
Jaja są składane pojedynczo na liściach roślin pokarmowych. Przepoczwarczenie następuje w poczwarkach zaczepionych do liści lub łodyg rośliny żywicielskiej[1]. Motyl wychodzi bardzo wcześnie, już na przedwiośniu (czasami już w lutym) i zobaczyć go można na baziach wierzby. Zazwyczaj w ciągu roku rozwijają się dwa pokolenia, różniące się ubarwieniem spodniej strony tylnych skrzydeł[2].
Tryb życia
Postać dorosła żywi się nektarem, sokiem z przejrzałych owoców, a także płynami wysysanymi z gnijących odchodów i padliny. Gąsienice żerują od początku maja do końca sierpnia. Podstawowymi roślinami żywicielskimi gąsienic są: pokrzywa zwyczajna, chmiel zwyczajny, wiąz górski, wierzba iwa, a także porzeczki i leszczyny[1]. Samiec patroluje swój rewir z ziemi lub gałęzi drzew i atakuje inne motyle, nawet większe, przepędzając je ze swojego terenu[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Władysław Strojny: Nasze zwierzęta. Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00045-6.
  2. a b c d Heiko Bellmann: Atlas motyli. Rozpoznawanie i klasyfikowanie. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2009. ISBN 978-83-7243-691-7.