Rym inicjalny
Rym inicjalny (początkowy) – rym obejmujący pierwsze wyrazy lub zgłoski wersu. W normalnych układach pojawia się rzadko i często uzupełnia rym końcowy. Niekiedy rym inicjalny może stać się rymem końcowym, o ile wiersz daje się odczytać z prawa do lewa, jak w przypadku słynnych „Raków” Jana Kochanowskiego.
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]- Folgujmy paniom nie sobie, ma rada;
- Miłujmy wiernie nie jest w nich przysada
- Godności trzeba nie za nic tu cnota,
- Miłości pragną nie pragną tu złota.
- Jan Kochanowski, Raki (fragment)
- Różowiła się dal przezroczysta
- Podnosiła się kula ognista!
- Podnosiła się, wytaczała się.
- Julian Tuwim, Helios (fragment)
- W szyciu nic nie ma prócz szycia,
- Więc szyjmy, póki starczy siły!
- W życiu nic nie ma prócz życia,
- Więc żyjmy aż po kres mogiły!
- Bolesław Leśmian, Szewczyk, (fragment)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aleksandra Okopień-Sławińska, Rym, w: Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Słownik terminów literackich, ISBN 83-04-04417-X, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków 1998, s. 487-492, zwł. 488.