Rękawice ochronne

Laboratoryjne rękawice chroniące przed zimnem wykorzystywane w Instytucie Molekularnej Biologii Komórki i Genetyki Maxa Plancka

Rękawice ochronne – element odzieży ochronnej służący do ochrony dłoni, lub dłoni i nadgarstków przed niepożądanym, lub szkodliwym dla zdrowia oddziaływaniem czynników zewnętrznych.

Podstawową normą obowiązującą dla wszystkich rękawic ochronnych jest norma zharmonizowana PN-EN 420+A1:2010 Rękawice ochronne – Wymagania ogólne i metody badań określająca podstawowe wymagania i stosowne procedury badania odnoszące się do projektowania i konstrukcji rękawic, odporności użytych materiałów na przenikanie wody, nieszkodliwości, wygody użytkowania, znakowania oraz informacji dołączanych przez producenta do wszystkich wyprodukowanych przez niego rękawic ochronnych.

Rozmiary rękawic roboczych

Rozmiary rękawic zostały znormalizowane przez PN-EN 420+A1:2010 Rękawice ochronne – Wymagania ogólne i metody badań. Norma ta jest często stosowana również w oznakowaniu rozmiarów zwykłych rękawiczek.

Rozmiar rękawicy	Obwód dłoni [mm]	Długość dłoni [mm]	Minimalna długość rękawicy [mm]
6	152	160	220
7	178	171	230
8	203	182	240
9	229	192	250
10	254	204	270
11	279	215	280

Rękawice chroniące przed gorącymi czynnikami termicznymi

Stosowane są przy pracach w których występuje narażenie rąk na działanie gorąca i/lub ognia. Wymagania i metody badania dla tej grupy rękawic określa norma zharmonizowana PN-EN 407:2007 Rękawice chroniące przed zagrożeniami termicznymi (gorąco i/lub ogień). Rękawice tego typu są oznaczone są odpowiednim znakiem graficznym, oraz sześcioma liczbami (z zakresu od 1 do 4) określającymi poziomy skuteczności ochrony poszczególnych parametrów odpowiadają zagrożeniom podczas przewidywanego przez producenta zakresu użytkowania rękawic. Liczby te podawane są w ściśle określonej kolejności:

• zachowanie się podczas palenia (od 1 do 4);
• odporność na ciepło kontaktowe (od 1 do 4);
• odporność na ciepło konwekcyjne (od 1 do 4);
• odporność na ciepło promieniowania (od 1 do 4);
• odporność na drobne rozpryski stopionego metalu (od 1 do 4);
• odporność na duże ilości stopionego metalu (od 1 do 4).

W przypadku zastosowania do badania odporności innych metali niż żelazo producent powinien poinformować o tym w dokumentacji dostarczonej wraz z wyrobem.

Test	Opis	Poziom skuteczności
		1	2	3	4
Palenie	Czas dalszego palenia [s] Czas dalszego żarzenia [s]	≤ 20 –	≤ 10 ≤ 120	≤ 3 ≤ 25	≤ 2 ≤ 5
Ciepło kontaktowe	Temperatura kontaktu Tc [ºC] Czas progowy tt [s]	100 ≥ 15	250 ≥ 15	350 ≥ 15	500 ≥ 15
Ciepło konwekcyjne	wskaźnik przenoszenia ciepła HTI [s]	≥ 4	≥ 4	≥ 4	≥ 4
Ciepło promieniowania	transmisja cieplna [s]	≥ 7	≥ 20	≥ 50	≥ 95
drobne rozpryski stopionego metalu	do uzyskania temperatury 40° [g]	≥ 10	≥ 15	≥ 25	≥ 35
duże ilości stopionego metalu	do uzyskania temp. powodującej powierzchowne oparzenie [g]	≥ 30	≥ 60	≥ 120	≥ 200

Rękawice chroniące przed mikroklimatem zimnym

Stosowane są przy pracach wykonywanych z mikroklimacie zimnym, w którym występuje narażenie rąk na wychłodzenie lub odmrożenia. Wymagania i metody badania dla tej grupy rękawic określa norma zharmonizowana PN-EN 511:2006(U) Rękawice chroniące przed zimnem. Kolejne liczby oznaczają:

• odporność na zimno konwektywne – określa izolację cieplną ITR [m²K/W] (od 1 do 4)
• odporność na zimno poprzez kontakt – określa opór cieplny R [m²K/W] (od 1 do 4)
• nieprzemakalność – (od 0 do 1)

Test	Poziom skuteczności
	0	1	2	3	4
Izolacja cieplna ITR [m2K/W]	–	0,10 ≤ ITR < 0,15	0,15 ≤ ITR < 0,22	0,22 ≤ ITR < 0,30	0,30 ≤ ITR
Opór cieplny R [m2K/W]	–	0,025 ≤ R < 0,050	0,050 ≤ R < 0,100	0,100 ≤ R < 0,150	0,150 ≤ R
Nieprzemakalność	NIE	TAK	–	–	–

Rękawice chroniące przed zagrożeniami mechanicznymi

Odporność mechaniczną wszelkiego rodzaju rękawic ochronnych określa norma PN-EN 388:2006 Rękawice chroniące przed zagrożeniami mechanicznymi. Zawarto w niej wymagania, metody badania, znakowania oraz dostarczane informacje dla rękawic chroniących przed zagrożeniami mechanicznymi takimi jak ścieranie, przecięcie ostrzem, rozdzieranie i przekłucie. Rozszerzono metody badania na ochrony ramion, stanowiące osobne elementy rękawicy lub ubrania. Określa ona cztery parametry wytrzymałości:

• odporność na ścieranie: określa liczbę cykli niezbędnych do uszkodzenia próbki przy stałej prędkości (od 0 do 4);
• odporność na rozcięcie ostrym narzędziem: określa liczbę cykli niezbędnych do przecięcia próbki przy stałej prędkości (od 0 do 5);
• odporność na rozerwanie: określa (w niutonach) maksymalną siłę niezbędną do rozdarcia próbki. (od 0 do 4);
• odporność na przekłucie: określa (w niutonach) siłę niezbędną do przebicia próbki znormalizowanym przebijakiem. (od 0 do 4)

Test	Poziom skuteczności
	0	1	2	3	4	5
Odporność na ścieranie [cykle]	<100	100	500	2000	8000	–
Odporność na przecięcie [współczynnik]	<1,2	1,2	2,5	5,0	10,0	20,0
Odporność na rozdzieranie [N]	<10	10	25	50	75	–
Odporność na przebicie [N]	<20	20	60	100	150	–

Rękawice chroniące przed czynnikami chemicznymi

Metodę badania odporności na przesiąkanie rękawic zabezpieczających przed czynnikami chemicznymi reguluje norma PN-EN 374-2:2005. Należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, że badanie to prowadzone jest w sposób syntetyczny w warunkach odmiennych od tych występujących w czasie normalnej pracy. Dlatego zaleca się wykorzystywanie wyników badań, wyłącznie do porównywania tworzyw jako grupę kategorii wytrzymałościowej przez określony czas oddziaływania.

Rękawice chroniące przed ryzykiem mikroorganicznym

Metodę badania odporności na przepuszczanie rękawic ochronnych zabezpieczających przed mikroorganizmami reguluje norma PN-EN374-3:2005. Przyjmuje się, że dopóki rękawice odporne są na przepuszczanie, badane według tej części normy EN374-2, tworzą skuteczną barierę przeciw zagrożeniom mikrobiologicznym.