SM Tb 76 T

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SM Tb 76 T
Ilustracja
Tb 76 T przed 1917 r. (na pierwszym planie)
Klasa

torpedowiec

Typ

Tb 74 T

Historia
Stocznia

STT, Triest

Położenie stępki

24 czerwca 1913[1]

Wodowanie

15 grudnia 1913

 K.u.K. Kriegsmarine
Wejście do służby

20 lipca 1914

 Królestwo SHS
Nazwa

T 1

Wejście do służby

1920

 Regia Marina
Nazwa

T 1

Wejście do służby

1941

 Marynarka Wojenna SFR Jugosławii
Nazwa

Golešnica

Los okrętu

złomowany w 1959

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 262 t
pełna: 320 t[1]

Długość

57,8 m

Szerokość

5,8 m

Zanurzenie

1,5 m

Napęd
2 kotły parowe Yarrow
2 turbiny parowe Parsons
5000 KM, 2 śruby
Prędkość

28 węzłów

Zasięg

980 Mm przy 16 w.[1]

Uzbrojenie
2 działa 66 mm L/30 (2 x I)
1 km 8 mm
4 wyrzutnie torped 450 mm (2 x II) (stan początkowy)
Załoga

41

SM Tb 76 Taustro-węgierski torpedowiec z okresu I wojny światowej typu Tb 74 T. Po wojnie służył w marynarce Jugosławii pod nazwą T 1. Podczas II wojny światowej w latach 1941–1943 zdobyty przez Włochów, po czym w dalszym ciągu służył w Jugosławii do 1959 roku pod nazwą Golešnica.

Służba[edytuj | edytuj kod]

SM Tb (Torpedowiec Jego Cesarskiej Mości) 76 T wszedł do służby w marynarce Austro-Węgier 20 lipca 1914 roku, jako trzeci okręt swojego typu[1]. Służył aktywnie podczas I wojny światowej. 21 maja 1917 roku nazwę skrócono do SM Tb 76[2].

Okręt przetrwał wojnę, po czym w ramach podziału floty Austro-Węgier w 1920 roku przyznano go Jugosławii, dokąd przybył w 1921 roku (wraz z bliźniaczymi Tb 77T, 78T i 79T oraz czterema torpedowcami zbliżonego typu Tb 82F). Po wcieleniu do marynarki jugosłowiańskiej otrzymał nazwę T 1.

W kwietniu 1941 roku, po inwazji na Jugosławię, został zdobyty przez wojska włoskie i wcielony do marynarki włoskiej (Regia Marina) z zachowaniem nazwy T 1. Po kapitulacji Włoch we wrześniu 1943 roku zdołał ewakuować się pod kontrolę aliantów na Maltę (podobnie, jak T 5)[3]. Został następnie zwrócony pod koniec 1943 roku emigracyjnej marynarce jugosłowiańskiej u boku aliantów[1].

Po wojnie kontynuował służbę w marynarce Jugosławii, jako patrolowiec pod nazwą „Golešnica”. Został wycofany w październiku 1959 roku i złomowany[4].

Opis[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Torpedowce typu Tb 74 T.

Tb 76 T wyposażony był w dwa kotły parowe typu Yarrow, które współpracowały z dwoma turbinami parowymi systemu Parsonsa(inne języki). Okręt uzbrojony był początkowo w dwie armaty kalibru 66 mm L/30, pojedynczy karabin maszynowy Schwarzlose oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm. Od 1917 roku rufową armatę 66 mm mocowano na okrętach tego typu na podstawie umożliwiającej prowadzenie ognia do celów powietrznych[2].

W Jugosławii w okresie międzywojennym zamieniono armaty na działa uniwersalne 66 mm L/45 Skoda i dodano drugi karabin maszynowy. Załogę stanowiły 52 osoby[1].

W służbie włoskiej być może zastąpiono wszystkie lub część wyrzutni torpedowych przed działka przeciwlotnicze 20 mm lub 37 mm (brak w publikacjach danych odnośnie do zestawu uzbrojenia tego okrętu)[3].

Po II wojnie światowej, w Jugosławii, uzbrojenie okrętu stanowiły 2 działka plot 40 mm (2 x I) i 4 działka 20 mm, bez wyrzutni torped[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f S. Patjanin, M. Barabanow, Korabli..., s. 21-22.
  2. a b S.A. Bałakin: WMS Italii i Awstro-Wiengrii 1914-1918 gg., Morskaja Kollekcja nr 4/1997.
  3. a b Z. Freivogel: Kriegsmarine in der Adria 1941-1945, Marine-Arsenal Band 40, Podzun-Pallas-Verlag, 1998, ISBN 3-7909-0640-9 s. 27-29.
  4. a b Robert Gardiner (red.): Conway’s All the world’s fighting ships, 1947-1995, Maryland, 1996, ISBN 1-55750-132-7, s. 642.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
  • (ros.) S.W. Patjanin, M.S. Barabanow: Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Bałkanskich gosudarstw i stran Wostocznogo Sriediziemnomoria, Morskaja Kampania 3/2007, Moskwa.