Sakmaracoleus
Sakmaracoleus | |
Ponomarenko, 2013 | |
Okres istnienia: loping | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Sakmaracoleus |
Typ nomenklatoryczny | |
Sakmaracoleus orenburgensis Ponomarenko, 2013 |
Sakmaracoleus – wymarły rodzaj chrząszczy z podrzędu Protocoleoptera i rodziny Permosynidae, obejmujący tylko jeden znany gatunek: Sakmaracoleus orenburgensis.
Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały w 2013 roku przez Aleksandra Ponomarenkę. Opisu dokonano na podstawie pojedynczej skamieniałości lewej pokrywy pochodzącej z piętra wiatku w permie, odnalezionej na terenie rosyjskiego obwodu orenburskiego. Nazwa rodzajowa nawiązuje do rzeki Sakmary[1].
Chrząszcz ten miał wypukłą pokrywę o szerokości 1,7 mm i długości około 3,8 mm. Jej kształt był wydłużony, o prostej nasadzie i prawie równoległych bokach, w nasadowej ćwiartce zwężony ku ostremu wierzchołkowi. Pomiędzy czwartą i piątą żyłką nieskróconą biegły dwie żyłki skrócone, a pomiędzy drugą i trzecią nieskróconą biegła jedna żyłka skrócona, sięgająca nasadowej ⅓ pokrywy. Rząd przytarczkowy był niewyodrębniony. W środkowej części pokrywy biegło 11 rowków z małymi, zaokrąglonymi, nieregularnie rozstawionymi punktami, odsuniętymi od siebie o odległości znacznie większe niż ich średnice[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b A.G. Ponomarenko. New beetles (Insecta, Coleoptera) from the latter half of the Permian of European Russia. „Paleontological Journal”. 47, s. 705-735, 2013.