Saprolegnia diclina
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Saprolegnia diclina |
| Nazwa systematyczna | |
| Saprolegnia diclina Humphrey Trans. Am. phil. Soc., New Series 17: 13 (1893) [1892] | |
Saprolegnia diclina Humphrey – gatunek organizmów grzybopodobnych zaliczanych do lęgniowców[1]. Grzyb wodny, u ryb wywołujący chorobę zwaną saprolegniozą[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
- Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum
- Saprolegnia, Saprolegniaceae, Saprolegniales, Saprolegniidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].
- Saprolegnia diclina var. minima Cejp, 1959
- Saprolegnia diclina var. numerosa Cejp, 1959
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
W fazie bezpłciowej Saprolegnia parasitica uwalnia pływki (zoospory). W ciągu kilku minut pływka otorbia się, kiełkuje i uwalnia kolejną pływkę z dwoma różniącymi się wiciami. Druga pływka żyje dłużej; porusza się w wodzie szukając pokarmu, a jeśli go nie znajdzie znów otorbia się i uwalnia nową pływkę. Proces ten zwany poliplanetyzmem może powtarzać się 6-krotnie. Kiedy pływka znajdzie odpowiednie podłoże, za pomocą otaczających ją włosków przyczepia się do niego i może rozpocząć fazę rozmnażania płciowego. Po skolonizowaniu podłoża wytwarza męskie i żeńskie gametangium: (plemnię (anterydium) i lęgnię (oogonium). Te łączą się ze sobą za pomocą włostka. W wyniku zapłodnienia powstaje zygota, a z niej oospora[4].
Zakażenia ryb dokonują głównie pływki. Po przyczepieniu się do powierzchni ciała ryby z pływki tworzy się grzybnia, która wrasta do ciała ryby, do jej naczyń krwionośnych, mięśni i innych tkanek. Na powierzchni ciała ryby powstają widoczne białe lub szare plamy grzybni. Po skolonizowaniu ciała ryby następuje bezpłciowe (bardziej produktywne) lub płciowe rozmnażanie patogenu[4].
Badania wykazały, że Saprolegnia diclina toleruje stężenia roztworu NaCl do 12000 μg /ml. Niskie dawki roztworu NaCl stymulują wytwarzanie proteazy przez S. diclina, ale wyższe dawki znacząco ją hamują[5].
 |
 |
 |
 |
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Saprolegnia diclina jest szeroko rozpowszechniona, głównie w wodach na obszarze o klimacie umiarkowanym (Europa, Chile, Japonia i Kanada)[4], występuje również w Polsce[6]. Atakuje ryby dziko żyjące, hodowane w stawach i akwariach[4].
Należy do grupy gatunków Saprolegnia prowadzących pasożytniczy tryb życia. Pasożytem jest również blisko z nią spokrewniona Saprolegnia parasitica[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Maria Prost, Choroby ryb, Państw. Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, W-wa 1989, ISBN 83-09-01335-3
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2020-12-28] (ang.).
- ↑ a b c d e John A. Plumb, Saprolegnia parasitica [online], Developments in Aquaculture and Fisheries Science, 1997 [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ E.H. Ali, Saprolegnia parasitica [online], Acta Mycologica, 2009, 44/1 [dostęp 2020-12-30] (ang.).
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4