Scopaeus pusillus
| Scopaeus pusillus | |||
| Kiesenwetter, 1843 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Podplemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Scopaeus (Scopaeus) | ||
| Gatunek |
Scopaeus (Scopaeus) pusillus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Scopaeus pusillus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.
Gatunek ten został opisany w 1843 roku przez Ernesta Augusta Hellmutha von Kiesenwettera[1].
Chrząszcz o smukłym ciele długości od 2,8 do 3,2 mm. Ubarwiony jest brunatno z brunatnożółtymi czułkami, głaszczkami i odnóżami oraz, z wyjątkiem tylnych krawędzi tergitów i ostatniego segmentu, czarnym odwłokiem. Duża głowa jest w zarysie trapezowata, rozszerzona ku tyłowi, o tylnym brzegu lekko łukowatym, niewyraźnie punktowana, wyposażona w małe oczy. Niewiele dłuższe od przedplecza pokrywy mają punkty wielokrotnie większe niż reszta wierzchu ciała[2].
Owad znany z Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Rumunii, Bułgarii, Albanii, Macedonii, Grecji, Rosji, Bliskiego Wschodu i wschodniej Palearktyki[1]. Zasiedla kserotermiczne stoki, wilgotne łąki i pola[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Scopaeus (Scopaeus) pusillus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-11-11].
- ↑ Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.