Scytia Europejska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Scytia Europejska (Stara) – pojęcie historyczne ukute przez Herodota z Halikarnasu.

Obejmowała tereny między Dunajem a Donem. Jej granicą na południu był dolny bieg Dunaju i Siedmiogród, na wschodzie – Don i Morze Azowskie, północy – Wołyń, Podole, obszar między Mohylewem, Czernichowem, Orłem i Kurskiem, i dalsze tereny na północy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Herodot, Dzieje, przeł. z języka greckiego i oprac. Seweryn Hammer, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa 1954.