Skórówka kulistozarodnikowa
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
skórówka kulistozarodnikowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Scytinostroma portentosum (Berk. & M.A. Curtis) Donk Fungus, Wageningen 26(1-4): 20 (1956) | |
Skórówka kulistozarodnikowa (Scytinostroma portentosum (Berk. & M.A. Curtis) Donk) – gatunek grzybów z rodziny powłocznicowatych (Peniophoraceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Scytinostroma, Peniophoraceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy gatunek ten opisali w 1873 r. Miles Joseph Berkeley i Moses Ashley Curtis jako Corticium portentosum. Obecną nazwę nadał mu Marinus Anton Donk w 1956 r.[1]
Niektóre synonimy nazwy naukowej:
- Corticium aluta Bres. 1908
- Corticium diminuens Berk. & M.A. Curtis 1873
- Corticium grammicum Henn. 1905
- Corticium penetrans Cooke & Massee 1891
- Corticium portentosum Berk. & M.A. Curtis 1873
- Crystallocystidium portentosum (Berk. & M.A. Curtis) Rick 1940
- Stereum portentosum (Berk. & M.A. Curtis) Höhn. & Litsch. 1907
- Terana diminuens (Berk. & M.A. Curtis) Kuntze 1891
- Terana portentosa (Berk. & M.A. Curtis) Kuntze 1891
- Vararia portentosa (Berk. & M.A. Curtis) G. Cunn. 1953[2].
Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 2003 r. W jego opracowaniu Scytinostroma hemidichophyticum jest uważana za synonim S. portentosum[3]. Jednak według Index Fungorum są to odrębne gatunki[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Rozpostarty, cienki, ściśle przylegający do podłoża. Może osiągnąć długość wielu metrów. Powierzchnia gładka lub szorstka, barwy od kremowej do szarobrązowej lub czerwonobrązowej. Miąższ barwy brązowej. Owocnik wydziela silny zapach naftaliny[4].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki kuliste z porami rostkowymi, gładkie, o rozmiarach 5–6 μm[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Skórówka kulistozarodnikowa występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą[5], ale jest rzadka[4]. W Polsce do 2003 r. podano tylko jedno stanowisko. Rozmieszczenie i częstość występowania tego gatunku nie są znane, nie znajduje się jednak na liście gatunków zagrożonych. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych w Danii, Niemczech i Anglii[3]. Aktualne stanowiska tego gatunku w Polsce podaje internetowy atlas grzybów[6]. Jest jednak problem; według grupy polskich mykologów w Polsce za S. portentosum błędnie brany był S. hemidichophyticum[7].
Saprotrof, grzyb nadrzewny. Rozwija się na martwym drewnie drzew liściastych przez cały rok[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Występowanie Scytinostroma portentosum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2014-02-15] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c Scytinostroma portentosum [online] [dostęp 2014-04-28].
- ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15] (ang.).
- ↑ Aktualne stanowiska skórówki kulistozarodnikowej w Polsce po 2000 r. [online], Na grzyby.pl [dostęp 2022-11-20].
- ↑ D. Karasiski i inni, Grzyby wielkoowocnikowe Kampinoskiego Parku Narodowego, Izabelin 2015 [dostęp 2022-11-20] (pol.).